အမွ် … အမွ် … မွ် ယူ ၾက

တုတ္ႀကီး (ေခတၱ-တာ၀တႎသာ)

အမတ္မင္းမ်ားကလည္း က်လိက်လိ ျဖစ္ေနၾကပံုေပါက္၏။ ျဖစ္ပ်က္ေနၾကပံုက ေသြးဆံုးမွ ကေလးလိုခ်င္တဲ့ မုဆိုးမ ညေနေမွာင္ရီတေရာ ႐ြာထိပ္ထြက္ၿပီး ေညာင္ေစာင့္နတ္ထံ discount ခ် သားဆုပန္ေတာ့မည့္ဟန္ျဖင့္ ...။“မင္းႀကီးမ်ား ...” ဟု ကိုရင္သန္းေ႐ႊက ဗိုက္ပင့္ကာ ဘိုေက ဆိတ္ေခ်းပံုေလာက္နွင့္ ေအာ္လိုက္လွ်င္ “ျဖား” ဟု ေယာင္ယမ္းထူးဖို႔ အထိေတာင္မွ စိတ္ကူးကယဥ္ထားၾကပံု ...။

“ရွင္း .. ရွင္း .. ေျပာပါလား ... ရွင္းရွင္းေျပာပါလား ခပ္ရွင္းရွင္းေျပာကြယ္ ...” ဟု ေဟမာေန၀င္း ဆိုခဲ့သလိုဆို ၿပီး ေမးရမည့္ပံုပါပဲလား ဦးရယ္။ “ဦးသိပ္ဆိုးတယ္ .. ဦးဟာေလ ... လူနားလည္ေအာင္လည္း အေျပာဘူး အ ေျပာလည္း ေျပာခ်င္ေသးတယ္” ဟု မင္းသမီးေလး နာနာက သြားေလသူ ဗိုလ္ေၾကာက္ ျမင့္ေအာင္ႀကီး၏ ဆာ ဒူးႀကီးတန္ခိုး မျပသည့္ သြားၾကားထိုး တံကိုၾကည့္ရင္း ညည္းသလိုပဲ ညည္းရေတာ့မလို …။ ဦးတင့္ေဆြတို႔ ေရး ပံုဖတ္ၿပီး ဘာကိုနားလည္ရမွန္းမသိ …။

သေရာ္စာဆိုသည္မွာ သေရစာလို မဟုတ္သျဖင့္ ဗိုက္လည္းမျပည့္ ပါးစပ္လည္းမေညာင္း ...။ မွန္ေပ၏။ ဦး တင့္ေဆြက 'ေရျဖည့္ေပးေစခ်င္ပါသည္" ဆိုသည့္ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေမတၱာရပ္ခံလာ၏။ အင္မတန္ ေလ်ာ္္ကန္ သင့္ျမတ္လွသည့္ ေတာင္းဆိုခ်က္ပါ ပရိသတ္ ...။ transparency ရွိျခင္းဆိုသည္နွင့္ ၀ိုင္း၀န္းဖုံးကြယ္ျခင္းဆို သည့္ ကိစၥကိုေတာ့ အေလးအနက္ စဥ္းစားပါ ဘဘ ...။ ဗိေႏၶာဆရာ၏ ငန္းနီေက်ာ္ျဖင့္ ဦးေနွာက္က အက်ိတ္ ကို ကုမရနိုင္ပါ။ အာနိုးႀကီး ဗိုက္ပူကာ ကေလးေမြးသည္ဆိုလွ်င္ ေတာ္ေပေသး၏။ ဘိုင္စကုတ္ထဲ ၾကည့္လိုက္ ရသကိုး ဒါကေတာ့ ...။

ၿမိဳ႕ေမတၱာခံယူတဲ့ သားေတြက ... အလိုဗ်ာ ... ၿမိဳ႕ေမတၱာခံယူတဲ့ သားေတြက ... မယားေတြရ (ေဗဒို႔ပို႔ပတ္) မ ယား ဟား ဟား ေတြ ရ ... ကားေတြ ရ ... (ပတ္တတ္တတ္ပလုိ႔) ကား ဟား ဟား ေတြရ အလိုဗ်ာ ... မွား ဟား ဟား ဟားေပစြ၊ မွား ဟား ဟား ေပစြတကား ... ဟား ဟား ... (တူနယ္တယ္ တူ႔နယ္တယ္ တူ႔နယ္တယ့္နယ္ တူးနယ့္တယ္နယ္ေတာင္) ...။

ကြၽႏ္ုပ္တုတ္ႀကီးသည္ ဇာတ္ပိုးရွိသည္နွင့္အညီ မည္သူမွ် မျမင္ဘူးအထင္နွင့္ အိမ္ေပၚထပ္ ကြၽန္းဘီ႐ိုေဟာင္း ႀကီးမွ သနပ္ခါးစက္မ်ား ေပက်ံေနသည့္ ကိုယ္လံုးေပၚ မွန္ႀကီးေရွ ့တြင္ တခါမွ အတူမေနလိုက္ရဖူးေသာ မိန္း မ၏ ပန္းနုေရာင္ ပိုးထမီကို နွစ္ျခမ္းျဖဲကာ ေတာင္တိုပုဆိုးလုပ္လ်က္ (လုပ္ခ်င္တာက ေတာင္ရွည္ပါ) ေဘာင္း ဘီတို ေပၚတြင္ ပတ္၏။ ကြမ္းစားထားေသာ ႏႈတ္ခမ္းမဲမဲရဲရဲႀကီးကိုေထာ္ၿပီး ဘုရားပြဲတုန္းက ကေလးေတြ လက္ ေဆာင္ေပးရန္ ဆိုေသာအေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ၀ယ္ထားသည့္ မင္းသားေခါင္းေဆာင္း စကၠဴေဘာင္းေတာ္ကို ေခါင္းတြင္စြပ္၍ မွန္ေရွ႕တြင္ ဟန္ေရးျပေန၏။ ေ႐ႊမန္းတင္ေမာင့္အသံကို အတုခိုးကာ ၾကာနီကန္ေလသံျဖင့္ ေရာလ်က္ ကိုယ္ပိုင္စတိုင္အျဖစ္ေမြးယူရင္း တေယာက္တည္း မင္းသားႀကီးလုပ္ေနမိ၏။

လက္သင္သူနဲ႔ ဖ်က္ခ်င္သူမ်ားကလည္း အမ်ားကလား ဦးမင္းရဲ႕ ဟဲ့ ဟဲ့ ... ေခါင္းကို ကိုႀကီးေက်ာ္၀င္ေနေသာ ဓားျပ႐ုပ္နွင့္ အေျခာက္လုပ္ေနသည့္ နတ္ကေတာ္အထာျဖင့္ ၿငိမ့္ကာ ေဘးနားမွ ဖ်ာလိတ္ကို လူ႐ႊင္ေတာ္အ မွတ္ျဖင့္ လွမ္းေမးလိုက္၏။ ဖ်ာလိပ္ကလည္း စိန္ တုတ္ တုတ္ ကို တုတ္ တုတ္မွပင္ လႈပ္မျပ ...။

ဟိုးေရွးက ေ႐ႊပြဲလာ ပရိသတ္ေရ ... သားသား စိန္တုတ္တုတ္က မမေတြကိုလည္း ခ်စ္တယ္၊ ညီမေလးေတြ ကိုလည္းခ်စ္တယ္၊ အမႀကီးေတြလည္းခ်စ္တယ္၊ တီတီႀကီးေတြဆိုလည္း အလြတ္မေပးပါဘူးခင္ဗ်ေနာ္။ သား သားကို ငခြၽတ္ကေလးထင္ေတာ္မမူၾကပါနဲ႔ စင္ေတာ္ဆိုတာ ထင္ေပၚမွ ေရာက္တာကလားဗ်ဟု သံေနသံထား ျဖင့္ တကိုယ္တည္းညဳရင္း လက္ထဲက ေဖာ့ပန္းကုန္းႀကီးကို စိတ္ပါလက္ပါ ေဆာင့္ဆြဲလိုက္ရာ လည္ပင္းမွ တင္းကနဲ ႀကိဳးရွသြားသလိုလို ...။ ဒီေတာ့ ခါးကို အနည္းငယ္ကုန္းၿပီး ပရိသတ္ကို ဦးၫႊတ္ဟန္ျပဳလ်က္ ညာေျခ ကို ေနာက္သို႔ ဖြဖြေလးထိုးကာ ဆုတ္လိုက္ေတာ့ ထမိန္ကြဲစ တက္နင္းကာ ဖင္က ေဟာင္းကနဲ ေျပာင္မတတ္ ေတာ္ေပေသးရဲ႕။ တ႐ုတ္ေဘာင္းဘီတိုႀကီး ၀တ္ထားမိေပေသးလို႔ ...။

တခ်က္မွေတာ့ ကြၽႏု္ပ္ စိန္တုတ္ႀကီးက အရွက္မရွိ။ ေျပာင္၏။ ေယာင္၏။ ထံုးစံအတိုင္းလည္း ေၾကာင္၏။ ဒီ ေတာ့ ထပ္ၿပီး ေတးထပ္လိုလို ဘာလိုလိုေလးေတြျဖင့္ ေျဖေဖ်ာ္ရဦးမည္။ အလိုဗ်ာ ... လက္သင္သူရယ္ ... ဖ်က္ခ်င္သူ တကယ္ရွိတာ မသိေလေရာ့သလား ... ေရာ့အင့္ ... ၀က္ကင္ယူလကြယ္ .. ၾကက္ကင္အတူ ကိုက္ၾကပါစုိ႔လား ဟား ဟား ... တူ႔နယ္ တယ္ တူ႔နယ္ တယ္ တူ႔နယ္ တယ့္နယ္ တူးနယ့္တယ့္နယ္လေျဗာင္ ...။ ပါးစပ္မွ အသံလည္းဆံုး မင္းသားမိုး၀င္းတုိ႔ ကိုသိန္းေဇာ္ႀကီးတို႔ စင္ေပၚမွာ ဖင္ထိုင္ခ်ထိုင္ရင္း လက္က ေလးနွစ္ဘက္ ဘယ္ညာယွက္သလို ေကာ့ထားၿပီး ေခါင္းကို တညိတ္ညိတ္ျဖင့္ အေတာေလးသတ္လိုက္၏။

ျပႆနာက ကြၽႏ္ုပ္ေခါင္းက ရပ္မရေတာ့။ ထလည္းမရေတာ့။ လက္ကေလး ဘယ္ညာယွက္ကာ ပိုက္ထားသ လို ဟန္ေလးကလည္း ျဖဳတ္မရေတာ့။ ပါးစပ္ကလည္း အသံမထြက္ေတာ့ တေယာက္ထဲ မွန္ေရွ႕တြင္ ဟန္ေရး ျပရင္း အျမႇဳပ္တစီစီထြက္ေအာင္ ေတာင္စဥ္ေရမရေတြလည္း ေအာ္ၿပီးၿပီ ကိုယ့္အတတ္ေတာ့ကိုယ္စူးၿပီ။ မ တတ္နိုင္ေတာ့ ကြၽန္ုပ္လည္း ကြၽန္ုပ္၏ မွန္ထဲက ပုံရိပ္ကိုၾကည့္ရင္း ေအာ္ ငါ့နွယ္ အဆို အေျပာ အက အ႐ြေတြ ေကာင္ရဲ႕ ခုေတာ့ မ်ားကြယ္ ... ဟုသာ စိတ္ထဲက ေနာက္ပိုင္း မင္းသားႀကီး ညည္းးသလိုညည္းရင္း ငါလည္း NCGUB နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ ဘ၀တူသြားပါကလားဟု သံေ၀ဂျဖင့္ ...

စီးပြားေရးနဲ႔ ႀကီးပြားေရးနဲ႔ သမီးရည္းစားေရးနဲ႔ ေအာင္ပါေစ ...
ဇဗၺဴတ၀ွမ္းမွာ ... အူစမ္းဟဲ့ ငဒူေတြ ... ေအာင္ပါေစဟု စိတ္ထဲက သီဆိုရင္း ဇာတ္ပိုးကလည္း ရွိသည္နွင့္အ ညီ ထ မကနိုင္ေတာ့ေသာ္လည္း မ်က္လံုးနွစ္လံုးကို ဟိုဖက္ေထာင့္ကပ္လိုက္ ဒီဖက္ေထာင့္ကပ္လိုက္ျဖင့္ က ကြက္ဆင္ေနခိုက္ မေတာ္လိုက္ရေသာ ေယာကၡမႀကီး၏ တူမေလးက “ေအာင္မယ္ေလး ဦးတုတ္ႀကီး မင္းသား ႀကီးလုပ္ရင္း ႐ူးသြားၿပီေတာ့္” ဟူေသာ ေအာ္ေျပာသံကိုသာ ေနာက္ဆံုးၾကားလိုက္ရပါေတာ့၏ ...။

တုတ္ႀကီး (ေခတၱ-တာ၀တႎသာ)