ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ လိုအပ္တဲ့ ဖိအားမ်ား

ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ
(ယခုလထုတ္ ေခတ္ၿပိဳင္ဂ်ာနယ္၊ ၾသဂုတ္၊ ၂၀၀၈ တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါသည္)

ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အက်ပ္အတည္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ႏိုင္ငံ တကာ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ဖိအားေပး ေျပာဆိုမႈေတြ ဇူလိုင္လကုန္ပိုင္းမွာ ေတာ္ေတာ္ ဆူညံသြားခဲ့ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔တကြ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား အားလံုးလြတ္ေျမာက္ေရးနဲ႔ နအဖကက်င္းပဖို႔ စိုင္းျပင္း ေနတဲ့ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲအေပၚ အဓိက ဖိအားေပး ေျပာဆိုခဲ့ၾကတာပါ။ စကၤာပူႏိုင္ငံမွာ က်င္းပခဲ့တဲ့ (၄၁) ႀကိမ္ေျမာက္ အာဆီယံႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးမ်ား အစည္း အေ၀းနဲ႔ ဇူလိုင္လ (၂၄)ရက္ေန႔မွာ က်င္းပခဲ့တဲ့ ကုလ သမဂၢ လံုျခံဳေရးေကာင္စီ အစည္းအေ၀းကေန အမ်ားစု ထြက္ေပၚလာတာပါ။ အခုလို နအဖစစ္အုပ္စုအေပၚ ဖိ အားေပး ေျပာဆိုတဲ့ အသံေတြ ဆူညံသြားတာဟာ ကု လသမဂၢ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ရဲ႕ အထူးကိုယ္စားလွယ္ မစၥတာ အီဗရာဟင္မ္ဂမ္ဘာရီကို ၾသဂုတ္လထဲမွာ လာ ေရာက္ဖို႔ နအဖစစ္အုပ္စုက ဖိတ္ၾကားခဲ့တာရယ္၊ ၉၀ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ မစၥတာဘန္ကီမြန္းနဲ႔ လံုျခံဳေရးေကာင္စီထံ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ ေပးပို႔ခဲ့တဲ့ ဂယက္ေတြအေပၚ မွာလည္း တစိတ္တေဒသ အေျခခံမယ္ထင္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံတကာ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ဖိအားေပး ေျပာဆိုသံေတြကို နားေထာင္ရတာ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ဆိုသလို ျဖစ္ေနလို႔ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ အေတာ့္ကို ႐ႈပ္ေထြးစရာ ျဖစ္ရတယ္လို႔ပဲ ဆိုရပါမယ္။ ဇူလိုင္ (၂၀)မွာ အာဆီယံကိုယ္စား အလွည့္က်ဥကၠဌ စကၤာပူႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ေဂ်ာ့ခ်္ယိုးက ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလံုးကို လႊတ္ေပးဖို႔ ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္လိုက္ပါတယ္။ ျပည္တြင္းေရးကို မစြက္ဖက္ဘူးဆိုတဲ့မူနဲ႔ ဆက္ဆံေနတဲ့ အာဆီယံက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နာမည္တပ္ၿပီး ပထမဆံုးအႀကိမ္ ေတာင္းဆိုလိုက္တာျဖစ္လို႔ ထူးျခားတယ္လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလို ထုတ္ျပန္ရတဲ့ အေၾကာင္းမွာ နအဖငါးခံုးမေၾကာင့္ အာဆီယံတစ္ေလွလံုး ပုပ္ရတဲ့ အျဖစ္မ်ဳိးနဲ႔ တိုးမွာစိုးတာက အဓိကပါ။ အာဆီယံအစည္း အေ၀းကို အေမရိကန္ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ကြန္ဒိုလီဇာ႐ိုက္ဇ္ လာဖို႔ရွိတယ္ မဟုတ္လား။ ကြန္ဒိုလီဇာ႐ိုက္ဇ္ လာတဲ့အခါ အေမရိကန္-အာဆီယံ ဆက္ဆံေရးကို မထိပါးရေလေအာင္ ကိုယ့္လူကိုယ္ ကာေထာင္းေလး ေထာင္းေပးလိုက္တဲ့ သေဘာေလာက္ပါပဲ။

အာဆီယံအေနနဲ႔ ဒီယုန္ျမင္လို႔ ဒီခ်ဳံထြင္တယ္ဆိုတာကို အတိုက္အခံ အင္အားစုေတြနဲ႔ ျမန္မာျပည္သူေတြက ႀကိဳျမင္ေနလို႔ ေဂ်ာ့ခ်္ယိုးရဲ႕ ထုတ္ျပန္ခ်က္အေပၚ ထူးၿပီး ၀မ္းမသာခဲ့ၾကပါဘူး။ အာဆီယံႏိုင္ငံအမ်ားစုဟာ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီရရွိေရးထက္ သူတို႔အက်ဳိးစီးပြား ျဖစ္ထြန္းေရးကို ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး နအဖစစ္အုပ္စုကို ကာဆီးကာဆီး လုပ္ေပးခဲ့တာ ျမန္မာကို အဖြဲ႔၀င္အျဖစ္ လက္ခံၿပီးကတည္းကေန ဒီကေန႔အထိပဲဆိုေတာ့ အာ ဆီယံအဖြဲ႔ႀကီးအေပၚ ျမန္မာျပည္သူေတြက အယံုအၾကည္ မရွိတာဟာ အဆန္းတၾကယ္ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။

ဒီေနရာမွာ ေကအဲန္ယူ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးေဟာင္း ပဒိုမန္းရွာလာဖန္း မကြယ္လြန္မီက အာဆီယံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျဖၾကားခဲ့တာေလးကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေၾကာင္းလည္း ပါေနလို႔ပါ။ ကဗ်ာဆရာ ေအာင္ေ၀းနဲ႔ ဆရာ့အိမ္မွာ ညစာစားၾကတုန္းက ဆရာ့ကို ေမးျဖစ္ခဲ့တာပါ။ က်ေနာ္က ‘ျမန္မာ့ဒီမို ကေရစီေရးအတြက္ ကူညီေရးမွာ အာဆီယံႏိုင္ငံေတြက စိတ္ပါလက္ပါ မရွိတဲ့အေပၚ ဆရာ ဘယ္လိုျမင္မိ ပါသလဲ’လို႔ ေမးေတာ့ ဆရာက ‘အဓိက သူတို႔ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ Figure ကို လန္႔တယ္ေလ။ ေဒၚ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာရင္ သူတို႔ မိွန္သြားႏိုင္တာကိုး၊ ေနာက္ၿပီး သဘာ၀အရင္းအျမစ္ေတြ ေစ်းေပါေပါနဲ႔ ရေနတာလည္းပါတယ္၊ ေနာက္ၿပီး အာဆီယံထဲမွာလည္း ဒီမိုကေရစီ နည္းနည္းစစ္တာဆိုလို႔ ဖိလစ္ပိုင္နဲ႔ အင္ဒိုနီးရွားေလာက္သာ ရွိေသးေတာ့ က်န္တဲ့ႏိုင္ငံေတြက ျမန္မာျပည္ တိုက္ပြဲၿပီးသြားရင္ သူတို႔ဆီ ကူးစက္လာမွာကို စိုးရိမ္တာလည္း ပါမယ္’လုိ႔ ေျဖသြားခဲ့ပါတယ္။

ကြန္ဒိုလီဇာ႐ိုက္ဇ္ ေရာက္လာတဲ့အခါမွာလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အာဆီယံအေနနဲ႔ စစ္အစိုးရအေပၚ ပိုမိုဖိအားေပးဖို႔ လိုတယ္ဆိုတာေလာက္ပဲ ေျပာခဲ့ ေလေတာ့ နအဖ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဗိုလ္ဥာဏ္၀င္းက သႀကၤန္ေရပက္ခံထြက္တဲ့ ကေလးေတြ ေျပာသလို ‘ခြက္စုတ္ေလးနဲ႔ ခုတ္တာေလာက္ေတာ့ ရယ္တာေပါ့ ရယ္တာေပါ့’လုိ႔ ေျပာင္ေျပာေလး ေျပာေနမလား ေတြးမိ ၿပီး စိတ္မသက္မသာျဖစ္မိရဲ႕။

တကယ္ေတာ့ နအဖစစ္အုပ္စုကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ဖိအားေပးလိုတယ္ဆိုရင္ အာဆီယံေလာက္နဲ႔ မရပါဘူး။ ကုလသမဂၢဆိုတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းႀကီးကိုေတာင္ နအဖစစ္အုပ္စုက သိပ္အေရးစိုက္တာမွ မဟုတ္ေတာ့တာ။ အာ ဆီယံနဲ႔ ကုလသမဂၢကို ႏိုင္ငံေရးလည္ပင္းအစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ အခ်ိန္ဆြဲဖို႔ အသံုးခ်လို႔ရတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြ အျဖစ္ ေလာက္ပဲ နအဖစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက သေဘာထားေတာ့တာပါ။ ေ႐ႊ၀ါေရာင္နဲ႔ နာဂစ္မွာ ႏိုင္ငံေရး အက်ပ္ အတည္းဆိုက္တုန္းက ဖိအားေတြ ေလ်ာ့က်ဖို႔အတြက္ ကုလသမဂၢနဲ႔ အာဆီယံကို ခုတံုးလုပ္ၿပီး အသက္ရွဴ ေခ်ာင္ေအာင္ နအဖလုပ္သြားခဲ့တာ လက္ေတြ႔ပဲမဟုတ္ပါလား။

ေ႐ႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးတုန္းက လူထုတိုက္ပြဲ အရွိန္ျမင့္လာေနတုန္းမွာ နအဖက ဂမ္ဘာရီကို ရွင္းျပလိုတယ္ ဆိုၿပီး အလ်င္အျမန္ ဖိတ္ေခၚလိုက္တယ္။ ဂမ္ဘာရီေရာက္လာေတာ့ တိုက္ပြဲ၀င္သူေတြခမ်ာ ဘာမ်ားထူးမလဲ လို႔ ေမွ်ာ္ရင္းနားစြင့္ရင္း တိုက္ပြဲအရွိန္က်သြားတယ္။ တိုက္ပြဲအရွိန္ က်လည္းက်သြားေရာ ဂမ္ဘာရီျပန္တာနဲ႔ သံဃာေတာ္ေတြ၊ ေက်ာင္းသားျပည္သူေတြကို နအဖက ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိပ္ကြပ္ေတာ့တာပါပဲ။ နာဂစ္တုန္း ကလည္း အေမရိကန္၊ ၿဗိတိန္၊ ျပင္သစ္စစ္သေဘၤာေတြ ျမစ္၀ကြၽန္းေပၚ ကမ္း႐ိုးတန္းအနီးကို ဆိုက္ကပ္ လာေတာ့မွ နအဖေသြးပ်က္ၿပီး ကုလအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဘန္ကီးမြန္းကိုယ္တိုင္ အျမန္လာဖို႔ ဖိတ္ေခၚတယ္။ ကုလသမဂၢကို ဖိအားေတြေလ်ာ့ေစဖို႔ အသံုးခ်လို႔ေကာင္းတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းႀကီးမွန္း ေ႐ႊ၀ါေရာင္မွာကတည္းက နအဖစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ သိခဲ့ၿပီကိုး။ အဲဒီေတာ့ နာဂစ္မွာလည္း အာဆီယံ၊ ကုလအဖြဲ႔အစည္းေတြေလာက္နဲ႔ပဲ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ပါရေစဆိုၿပီး အသက္႐ွဴေခ်ာင္ေအာင္ နအဖ ရုန္းထြက္ႏိုင္ခဲ့ျပန္တာေပါ့။

အဲဒီျဖစ္ရပ္ေတြကိုၾကည့္ရင္ အခု ဂမ္ဘာရီကို လာပါလာပါလို႔ ဖိတ္ေခၚတာဟာလည္း သူတို႔စိတ္ကူးယဥ္ေနတဲ့ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲအတြက္ အသံုးခ်ဖို႔ကလြဲၿပီး တျခားကိစၥအတြက္ ဖိတ္ေခၚတာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ရွင္းေန ပါတယ္။ ကုလသမဂၢ ကိုယ္တိုင္ကလည္း လမ္းျပေျမပံုကို ျမန္ျမန္အဆံုးသတ္ဖို႔ တြန္းအားေပးေနေလေတာ့ နအဖအတြက္ အတိုင္းထက္အလြန္ဆိုသလို ျဖစ္ေနေတာ့တာေပါ့။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔ ဒီတစ္ခါ ျပည္သူ႔ကိုယ္စား လွယ္ေတြ ေပးပို႔တဲ့စာထဲမွာ ကုလသမဂၢကို အာဏာရွင္အလိုက် ဘက္မလိုက္ဖို႔ သတၱိရွိရွိ ေ၀ဖန္ေျပာၾကား ထားတာ အေတာ္ေက်းဇူးတင္ရပါတယ္။

ဒီၾကားထဲမွာ ၾသစေၾတးလ် ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး စတီဖင္စမစ္က ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို လြတ္လပ္ၿပီး တရား မွ်တတဲ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္၊ စကၤာပူႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးက ၂၀၁၀ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ အေ႐ြးခံခြင့္ရွိမရွိ သိပါရေစဆိုၿပီး ႐ႈပ္႐ႈပ္ေထြးေထြးေတြ ေျပာလာတာကို ၾကားရျပန္တယ္။ နဂိုကတည္းက တစ္မတ္သား ႏႈတ္ထားၿပီးသား ဖြဲ႔စည္းပံုကို အေျခခံၿပီး က်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမို႔ ေဒၚ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေ႐ြးခံခြင့္ရသည္ျဖစ္ေစ၊ တရားမွ်တေအာင္ က်င္းပေပးသည္ျဖစ္ေစ အေျခခံဥပေဒကို က တရားမွ်တမႈ မရွိဘူးဆိုတာကို အဆိုပါ၀န္ႀကီးႏွစ္ပါး ေမ့ေလ်ာေနလို႔မ်ား ေျပာေနေလေရာ့သလားမသိ။ အဲဒီေတာ့ ၀န္ႀကီးႏွစ္ပါးရဲ႕ ေျပာစကားေတြက နအဖရဲ႕ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္ေျမာက္ေရးကို ႏွပ္ေၾကာင္း ေပးသလို ျဖစ္ေနေတာ့တယ္။

အေမရိကန္ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ကြန္ဒိုလီဇာရိုက္က စစ္အစိုးရရဲ႕ လမ္းျပေျမပံု ခရီးမေပါက္ႏိုင္ဆိုတာနဲ႔ ကုလ သမဂၢဆိုင္ရာ အေမရိကန္သံအမတ္ႀကီး မစၥတာခါလီဇတ္က ျမန္မာစစ္အစိုးရအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္း လဲေရးအပိုင္းမွာ တိုးတက္မႈရွိေအာင္ မလုပ္ဘူးဆိုရင္ အျခားနည္းလမ္းေတြနဲ႔ ဖိအားေပးဖို႔ စဥ္းစားရလိမ့္မယ္၊ ဂမ္ဘာရီ ခရီးစဥ္ကို အခ်ိန္ဆြဲဖို႔အတြက္ အသံုးခ်မယ္ဆိုရင္ မွားမယ္ဆိုတဲ့ သတိေပးစကားေတြေၾကာင့္သာ အလင္းေရာင္ ပ်ပ်ေလး ျမင္ေနရေသးပါလားဆိုၿပီး စိတ္အားတက္မိရတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲသေလာက္ သတိ ေပး ေျပာၾကားတာကိုလည္း နအဖက ပ်င္းေတာင္ပ်င္းေသးတယ္ လုပ္ေနမွာပါ။

အဲဒီေတာ့ လက္ရွိျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနမွာ အခုေလာက္ ဖိအားေပး ေျပာဆိုေနမႈေတြနဲ႔ေတာ့ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို လႊတ္ေအာင္ နအဖကို အက်ပ္ကိုင္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာေနပါတယ္။ နအဖေၾကာက္တဲ့ ဖိအားက ဘာလဲဆိုတာ ေ႐ႊ၀ါေရာင္နဲ႔ နာဂစ္မွာ က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔ခဲ့ရပါၿပီ။ နအဖေၾကာက္တာဟာ လူထုအံုႂကြမႈဆိုတဲ့ ဖိအားနဲ႔ နာဂစ္မွာ စစ္သေဘၤာေတြ လာကပ္သလို လက္ေတြ႔က်က် ၿခိမ္းေျခာက္ႏိုင္တဲ့ ဖိအားေတြမ်ဳိးဆိုတာကို အထင္းသား ေတြ႔ခဲ့ရပါၿပီ။

အဲဒီေတာ့ ၂၀၁၀ မတိုင္ခင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလံုး လြတ္ေျမာက္ ဖို႔ဆိုတာ …

(၁) ေရႊ၀ါေရာင္ လူထုအံုႂကြမႈထက္ႀကီးတဲ့ ေနာက္ထပ္လူထုုတိုက္ပြဲနဲ႔ ဖိအားေပးႏိုင္မယ့္ အေျခအေနရွိမရွိ (အ ခ်ိန္မေ႐ြးေပါက္ကြဲႏိုင္တဲ့ လက္ရွိအေနအထားမွာ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြ ညီညီၫြတ္ၫြတ္ တိုက္ပြဲေခၚႏိုင္မႈနဲ႔ နာဂစ္အက်ပ္အတည္းကေန ျဖစ္လာႏိုင္ေျခ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္)

(၂) နအဖစစ္အစိုးရယႏၱရား ရပ္ဆိုင္းေရးအတြက္ နည္းမ်ဳိးစံု ဖိအားေပးလုပ္ေဆာင္မႈ

(၃) ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးကို လိုလားတဲ့ အင္အားႀကီးႏိုင္ငံေတြက တုတ္ျပေရးမူကို က်င့္သံုးႏိုင္မႏိုင္ (ဆူဒန္ စစ္ေခါင္းေဆာင္လို နအဖစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို လူသားဆိုင္ရာ ရာဇ၀တ္မႈေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာခံု႐ံုး တင္ႏိုင္ ေအာင္ ႀကိဳးစားတာမ်ဳိး အပါအ၀င္) ဆိုတဲ့ လက္ေတြ႔က်တဲ့ ဖိအားမ်ဳိးေတြ ခပ္ျမန္ျမန္ ေပးႏိုင္ဖို႔လိုပါတယ္။ ႏို႔မ ဟုတ္ရင္ေတာ့ စစ္အုပ္စုဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကိုလည္း မလႊတ္ဘဲ ကုလ သမဂၢ၊ အာဆီယံ၊ တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယ၊ ႐ုရွားတို႔ရဲ႕ မ်က္ႏွာသာေပးမႈေတြနဲ႔ ၂၀၁၀ ကို အသာတၾကည္ ေက်ာ္ျဖတ္ သြားၿပီး တစ္ႏိုင္ငံလံုးကို ရာသက္ပန္ စစ္ကြၽန္ျပဳသြားႏိုင္ေၾကာင္း သံုးသပ္တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။

ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ