အကာလ ဆုေတာင္း (ကိုလတ္)

အကာလ ဆုေတာင္း
ကိုလတ္

လမင္းကို တိမ္ညိဳဖံုး
အလင္းေပ်ာက္ဆံုးခ်ိန္။

သစ္ပင္မ်ား ႏွင္းဖ၀ါးေအာက္
ေက်ာက္႐ုပ္ျဖစ္ေနခ်ိန္။

စမ္းေခ်ာင္းေတြ ပန္းေႂကြေတးနဲ႔
ငိုေႂကြးေနခ်ိန္။

႐ြက္စိမ္းေတြ ေရယာဥ္ေၾကာ
စီးေမ်ာေနခ်ိန္။

ေက်းငွက္ေတြ ပင္ယံထက္
အသိုက္ပ်က္ေနခ်ိန္။

အဲဒီလို …
အကာလေတြ၊ သိပ္သည္းေနဆဲ
အေမွာင္၀ဲမွာ၊ သံဃာကို ႐ိုက္
ေခြးမိုက္ဖက္ဆစ္၊ မိုက္ျပစ္ေနာင္တ
မရသည့္ျပင္၊ လူရွင္ေတြကို
မီးသၿဂႋဳဟ္ဖို႔၊ သခ်ဳႋင္းပို႔သတဲ့။

လမ္းမထက္မွာ၊ ေက်ာင္းတာေမြက
မူလတန္းကေလး၊ ေသြးေျမက်သတဲ့။

ဂ်ပန္သတင္းေထာက္၊ လက္ေျမႇာက္ေသာ္ျငား
ေခြးသားဖက္ဆစ္၊ ပစ္ခတ္ေလသတဲ့။

ဆႏၵျပသူ၊ လူငယ္ေတြအား
စစ္ေခြးမ်ားလိုက္၊ ၀ိုင္း႐ိုက္ၾကသတဲ့။

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထဲ၊ တုတ္ဒုိင္းဆြဲၿပီး
ေျပး၀င္စီးနင္း၊ ေခြးဇာတ္ခင္းသတဲ့။

ျပည္သူေတြကို၊ လမ္းႀကိဳလမ္းၾကား
ဓာတ္ပံုမ်ားနဲ႔၊ တိုက္စစ္ဖမ္းသတဲ့။

စာေမးပြဲေျဖ၊ သံဃာေတြအား
ဓာတ္ပံုမ်ားနဲ႔၊ တိုက္စစ္ဖမ္းသတဲ့။

ထိုထိုဆိုးသြမ္း၊ ေခြးသရမ္းေတြ
မိုက္ကန္းေနလည္း၊ ျမဲဓမၼတာ
၀ဋ္လည္မွာကို၊ ႀကိဳကာေတြးသိ
ဆုေတာင္းမိ၏၊ “အ၀ီစိတြင္း
ေဇာက္ထိုးဆင္းၿပီး၊ မီးျပင္းငရဲ
ကြၽမ္းစြဲေလာင္ကာ၊ ကြၽမ္းသႏၱာလန္
ေကာ့ပ်ံပါေစ စစ္ေခြးေတြ” …။ ။

ကိုလတ္