ကဗ်ာဆရာ ညီေမာင္သို႔ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ

ကဗ်ာဆရာ ညီေမာင္သို႔ အိတ္ဖြင့္ေပးစာ
ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ

ကဗ်ာဆရာ ညီေမာင္ေရ …
မင္းတေယာက္
စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ေနတယ္ၾကားတယ္ …။

ဒါေပမယ့္
စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္တိုင္း
ကဗ်ာေတြ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္မေရးနဲ႔ …။

ကဗ်ာဆိုတာ
စိတ္အေညာင္းေျပ အညာေျပ
အေၾကာေလွ်ာ့စရာ
ေလ့က်င့္ခန္းတခု မဟုတ္ဘူးကြဲ႔ …။

ဘုရားသခင္ကိုလည္း ဆြဲမထည့္နဲ႔
ဥကၠဌႀကီးေမာ္ကိုလည္း မျပစ္မွားနဲ႔
တကို္ယ္စာ မြန္းက်ပ္လို႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္
လူထုကို ကိုယ္ခ်င္းစာလို႔ပဲ ေျပာေျပာ
အျပစ္ရွာပံုစရာ
တရားခံအစစ္ကို စဥ္းစားမရရင္
စိုင္းထီးဆိုင္ ဆိုခဲ့သလိုပဲ
နံရံကို လက္သီးနဲ႔ ထုိးလိုက္ပါကြဲ႔ …။

ကိုယ္တန္ဖိုးထားတဲ့
ကဗ်ာလက္နက္ကို
အလြဲသံုးစား ထုတ္ထုတ္မပစ္နဲ႔ …။

ဘံုရန္သူရွိေနခ်ိန္မွာ
ညီၫြတ္ေရးဟာ ငါတို႔အသက္
တတိယႏိုင္ငံက လူေတြနဲ႔
ဒုတိယႏိုင္ငံက လူေတြၾကား
အခ်င္းမမ်ားနဲ႔၊
ဟားဗတ္မွာ ပညာသြားသင္တဲ့သူနဲ႔
မဲေဆာက္မွာ ေက်ာင္းဆရာလုပ္ေနသူၾကား
အခ်င္းမမ်ားနဲ႔၊
ေနာင္တခ်ိန္မွာ
ငါတို႔တိုင္းျပည္ကို
အတူတူ ျပန္လည္ထူေထာင္ၾကရမွာကြဲ႔ …။

အမ်ားအတြက္ အနစ္နာခံတယ္လို႔
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ခံယူရင္
သူမ်ားထက္ ပိုသေဘာထားႀကီးရမယ္
သူမ်ားထက္ ပိုနားလည္ေပးရမယ္
သူမ်ားထက္ ပိုခြင့္လႊတ္တတ္ရမယ္
သူမ်ားထက္ ပိုသိမ္ေမြ႔ရမယ္ကြဲ႔ …။

အခုအခ်ိန္မွာ
စိတ္၀မ္းကြဲေစမယ့္ စကားေတြမေျပာနဲ႔
မုန္တိုင္းထန္ေနဆဲမွာ
အခ်င္းခ်င္းၾကား တန္ဖိုးေတြ မသတ္မွတ္နဲ႔
ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္
ဘံုရန္သူကို ဆန္႔က်င္ေနဆဲ
ဆန္႔က်င္ေနျမဲဆိုရင္
ငါတို႔ခ်စ္ျမတ္ႏိုးရမယ္ကြဲ႔ …။

အားလံုးဟာ
ကိုယ့္ခံႏိုင္ရည္နဲ႔ကိုယ္ …
ဒါေပမယ့္
သမိုင္းစာမ်က္ႏွာမွာ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း သူ႔အကန္႔နဲ႔
ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္လည္း သူ႔အကန္႔နဲ႔
ကိုမင္းကိုႏိုင္လည္း သူ႔အကန္႔နဲ႔
အန္အယ္လ္ဒီပါတီ၀င္လည္း သူ႔အကန္႔နဲ႔
ေအဘီအက္စ္ဒီအက္ဖ္ရဲေဘာ္လည္း သူ႔အကန္႔နဲ႔
ဗကသေက်ာင္းသားလည္း သူ႔အကန္႔နဲ႔
ေအေအပီပီအဖြဲ႔၀င္လည္း သူ႔အကန္႔နဲ႔
တတိယႏိုင္ငံကလူလည္း သူ႔အကန္႔နဲ႔
အန္ဂ်ီအိုမွာလုပ္ေနသူလည္း သူ႔အကန္႔နဲ႔
ဟားဗတ္ကျပန္လာသူလည္း သူ႔အကန္႔နဲ႔
အညတရတေယာက္လည္း သူ႔အကန္နဲ႔
ပြဲၿပီးတဲ့အခါ
ကိုယ္စိုက္တဲ့အတိုင္း ရိတ္သိမ္းၾကရမယ္ကြဲ႔ …။

အခုအခ်ိန္မွာေတာ့
‘သိုေလွာင္ထားတဲ့ နာက်င္မႈ
မ်ဳိသိပ္ထားတဲ့ မေက်နပ္မႈ
တခါေပါက္ကြဲမွ စိတ္ေျပမယ္’ ဆိုရင္
ဟိုးထား ညီေလး
ကဗ်ာမေရးဘဲ
နံရံကိုသာ ေျပးေျပးၿပီး လက္သီးနဲ႔ထိုး …။ ။

ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ

(‘ဘုရားသခင္က ခ်ဳိင္းဖတ္ေစာ္နံတယ္္’ဟု ကဗ်ာထဲ ထည့္သြင္းစပ္ဆိုခဲ့ေသာ ညီေမာင္ကဗ်ာဆရာသို႔ …)
(ငုရင္ျပင္ ၀က္ဘ္ဆိုက္တြင္ ေဖာ္ျပၿပီးျဖစ္ပါသည္)