ဒကၡိဏတုတ္ႀကီးနွင့္ သူ၏ ေန႔မေစ့ လမေစ့ ေကာလဟာလမ်ား

တုတ္ႀကီး (ေခတၱ တာ၀တိ ံသာ)

ငွက္မသိေတာ့ ဇရက္ ဂ်ိဳးထင္၊ အခ်က္မသိေတာ့ တုတ္ႀကီး သမက္ထင္ ... အဟတ္ဟတ္ ...။
ဒါလည္း ေကာလဟာလပဲ .... ထူးထူးျခားျခား ဦးဦးဖ်ားဖ်ားေလး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေခ်ာက္ခ်ခ်င္လြန္းလို႔။
ဘုန္းေတာ္ ႀကီးေတာ္မူထေသာ (မိုတို႐ိုလာ လက္ကိုင္ဖုန္း အေဟာင္းအစုတ္ႀကီးနဲ႔ တူသျဖင့္ …) ညိဳတုတ္နဖူးႀကီး ငန္းေႁမြသည္ ဆင္တေကာင္လံုးကို ဖင္ေထာင္ကုန္းေစၿပီး ၿမိဳျခင္း ...၊ ဒါလည္း ေကာလဟာလပဲ၊ ထူးထူးျခားျခား ဦးဦးဖ်ားဖ်ားေလး အၿမိဳခံခ်င္လို႔ ... အဟတ္ဟတ္ …။

လြယ္အိတ္ကေလးလြယ္ စစ္ဦးထုပ္ အေဟာင္းေလး ေခါင္းေပၚတင္ ပုဆိုးကို ျပင္၀တ္ရင္း အိမ္ျပန္ရန္ျပင္၏။
လူသူစည္ကားလွေသာ လမ္းမႀကီးတြင္ ဟိုလူ႔ေကြ႕ေရွာင္ ဒီလူ႔လမ္းေပးျဖင့္ အိမ္သို႔ျပန္လာရာလမ္းသည္ အလုပ္လုပ္ရသည္ထက္ ေမာပန္းေစ၏။

“ကိုကိုတုတ္ ... မီဒီယာေတြက ဘယ့္နွာလဲေတာ့ ...“ မိန္းမျဖစ္သူ ညႇက္စိေခၚ ဘုတ္ဆံုက ရွင္အေျဖ မေကာင္းရင္ ဒီည အိမ္ေရွ႕ကျပင္မွာ ျခင္ကိုက္ျဖဳတ္ကိုက္ခံ ထြက္ေကြးဖို႔ ျပင္ေတာ့ ဆိုသည့္အၾကည့္ျဖင့္ ေမးေတာ္မူေတာ့၏။

ဟိုက္ ... ေစာျမသႏၱာပါလား ... ေမာကေမာနဲ႔ ေရေအးေလးတခြက္မွ မေသာက္ရခင္ မိန္းမလုပ္သူက ျပႆနာ ဆီးရွာၿပီ။ “ေဘဘီညႇက္ရယ္ .... ကိုကိုတုတ္ ဘယ္သိမလဲ ... ကဲ ကိုကိုတုတ္ကို ေျပာျပေနာ္” အခ်ီႀကီး ႐ႊီးေတာ့မည့္ မ်က္နွာေပးျဖင့္ မိန္းမကို ဂ႐ုစိုက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ စိတ္ပ်က္ေနေသာ္လည္း ညစာခက္မည့္အေရး (ဆာလွပါၿပီ အလုပ္က ျပန္လာကတည္းက ဘာမွ မစားရေသးသျဖင့္ တမိ်ဳးမေတြးပါနွင့္)ကို ေၾကာက္လွပါသျဖင့္ …။

ေဘဘီညႇက္က ေရတခြက္ ခပ္ေပးရွာ၏။
ၿပီးေတာ့ အင္တာနက္ စာမ်က္နွာတခု၏ အၾကားအျမင္ရမႈ အေၾကာင္းေျပာျပပါေတာ့၏။
“ေအာ္ ... အင္း ... သည္းေလးရယ္ သူတုိ႔လည္း သတင္းဦး သတင္းထူးျဖစ္လို႔ အရင္ဦးခ်င္တဲ့ ဦးရွင္ႀကီးေတြ ျဖစ္မွာေပါ့”
ခ်စ္သူ ေဘဘီညႇက္၏ မ်က္နွာေလးကို ေငးရင္း ေအာ္ အျပစ္ကင္းလိုက္တဲ့ ငါ့မိန္းမရယ္ ငါေဒါသေတြ ထြက္ရင္ အျမဲ ေဒါသေျပေအာင္ ေစတနာအျပည့္ ခ်စ္စရာမ်က္နွာေလးနဲ႔ ငါ့ကို လိမ္ဆြဲ ႀကိဳေဟာက္ ခုံဖိနပ္နဲ႔ ေပါက္ၿပီး စိတ္ေျပာင္းေစသူေလးရယ္ ... ဒါေတြေၾကာင့္ မင္းေလးကိုခ်စ္ရတာ ...။

အေတြးမဆံုးခင္ ညႇက္ညႇက္ေလးက “ျဖစ္မယ္ အဲဒီ ဦးရွင္ႀကီးေတြ ေရေတာ့ ေကာင္းေကာင္း ကူးတတ္ၾကမယ္ ထင္ပါ့ေတာ္” ...။
အကြက္ပဲ ... ညႇက္ညႇက္ေလးကို ေရစိုထမိန္ရင္လွ်ားနွင့္ ေရစိုကိုယ္လံုးေလးကို ေကာင္းေကာင္း မျမင္ရသည္မွာ ၾကာလွၿပီကတေၾကာင္း၊ စကားကလည္း ေျပာင္းခ်င္သည္က တေၾကာင္းေၾကာင့္ ...
“ခ်စ္ေလး စေန ေန႔က် ၿမိဳ႕ျပင္က ကန္ႀကီးမွာ ေရသြားကူးၾကရေအာင္”
“ကိုကိုတုတ္ရယ္ အေရးထဲ ... ကိုယ့္မယားကိုယ္ ျပန္ၿပီး ႏွာဘူး က်ခ်င္ေသးတယ္ ... ေျပာပါဦးေတာ္ရဲ႕ ... အဲဒါ တခုခုေတာ့ ေျပာသင့္တယ္”
မိန္းမက ေျပာလည္းေျပာ ပုခံုးကို လာမွီၿပီဆိုေတာ့ ဒကၡိဏ တုတ္ႀကီးတေယာက္ မဇၥ်ိမေဒသမွာ အလည္အလတ္ ေနၿပီး လူလည္က်လို႔ မရေတာ့ ... ညႇက္ေလးရဲ႕ ဒကၡိဏေဒသသည္ကား တုတ္ႀကီးေပ်ာ္စံရာ ... ေအာ္ ေတာ္ရာမွာ မေန ေပ်ာ္ရာမွာ ေနခ်င္တဲ့ တုတ္ႀကီးပါလား ... ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သံေ၀ဂေတြ ဇြတ္တ႐ြတ္ရ ...။
“သည္းေလးရယ္ ကိုကို တခုခု ေရးမယ္ေနာ္ သိလား”ဟု အေလာင္းၾကား ေသခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း သူရဘြဲ႕ရလိုက္သည့္ ဆစ္သူႀကီး(ေစ်း၀ယ္ရင္ သူ ့မိန္းမထက္ ပိုၿပီး ဆစ္တတ္လြန္းလို႔ …) တေယာက္၏ မ်က္နွာေပးျဖင့္ ေျဖလိုက္ရင္း ...။

ဂ်ာနယ္လဆင္ နားလည္ေအာင္ ေလ့လာေတာ့မည္ဟု ကိ်တ္ဆံုးျဖတ္လိုက္ကာ စိတ္ကူးထဲတြင္ သတင္းတပုဒ္ ေရးေနမိ၏ ဂ်ာေအးသူ ့အေမ႐ိုက္သည့္ ေရးသားမႈနဲ႔ေတာ့ အလုပ္မျဖစ္ ... လူတိုင္းလည္း သိ၊ ထူးထူးျခားျခား ဦးဦးဖ်ားဖ်ားလည္း ျဖစ္တာေလး ေရးမည္ဟု ... ခဲတံေလး တံေတြးဆြတ္ကာ စကၠဴၾကမ္းေလးေပၚတြင္ စတင္ကာ ခ်ေရးလိုက္မိသည္မွာ …။

သတင္းေရးမယ္ဆိုေတာ့ ေမးခြန္းေတြကို အခ်က္အလက္ေတြကို စီတတ္ဖို႔ ဘေပါင္းမ်ားစြာကို စဥ္းစားမိသည္။ ဘယ္ေနရာ ဘယ္သူ ဘာျဖစ္ ဘိန္းစား ေဘးထိုင္ ဘုေျပာ ေဘာကိုင္ ... အဲ ... ဟုတ္ေသးပါဘူးေလ ... ဟုတ္ၿပီ ... ယမန္ေန႔ညေန ေလးနာရီခြဲခန္႔က အီတလီနိုင္ငံ ေရာမၿမိဳ႕မွ အဆိပ္ပုလင္းကို ေ႐ြးခဲ့ေသာ ဆိုကေရးတီးက ပေလြတို အဲ ... မွားလို႔ ပေလတိုအား ေရးခဲ့ေသာ ေနာက္ဆံုး ေမတၱာစာကို ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႕ ဂြင္းကိုင္ လွမ္းေထာက္ပြဲ … အဲ ... မွားျပန္ၿပီ လမ္းေလွ်ာက္ပြဲတြင္ တာ၀န္ရွိသူ (ကိုယ္၀န္တားေဆး ရွိစရာမလိုသူ) တစ္ဦးက ႐ြတ္ဖတ္ ေဖာ္ျပသြားျခင္း ...။

ေဒးဗစ္ေကာ့ပါးဖီးလ္ ၀တၱဳကို ေရးခဲ့ေသာ ခ်ား လ ဒစ္ ကင္း သည္ ဂ်ဳဒ္ သ ေအာ့ဘ္စကူးယ္ ေရးခဲ့ေသာ ေသာမတ္စ္ ဟာဒီနွင့္ မယားညီအကုိ ျဖစ္ခဲ့႐ံုမက ယခုဘ၀တြင္ လူျပန္ျဖစ္ကာ ျမန္မာ အင္တာနက္ သတင္းဌာနတစ္ခုတြင္ မွားေနေသာသတင္းအား သတင္းစာ သိကၡာက်မွာ မခံနိုင္ဟု ဆိုေသာအေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ... မ်ားတို႔ကေတာ့ ျပင္ဘူး .... မ်ားတို႔ ခုလိုေျပာလိုက္ေတာ့ ျဖစ္ကိုျဖစ္ေတာ့မွာ ဟူေသာ ယံုၾကည္ခ်က္ျဖင့္ ဒုတိယံပိ လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ျခင္း ... ပထမအႀကိမ္ လုပ္တာကေတာ့ မ.က.ဒ.တ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္နွင့္ ပတ္သက္သည့္ ကိစၥ ... ထို ကိစၥတုန္းကလည္း ျမန္မာစာကို ေသခ်ာ မဖတ္သူတို႔က တုတ္ႀကီးကို အေျခာက္ထံက ေထာက္ပံ့ေၾကးျဖင့္ လူလုပ္ေနသည္ ထင္သည္။ မႊားပါဒယ္ ... သို႔ေသာ္ ကိစၥမရွိ ... စာဖတ္သူ အမွားမဟုတ္ ... တုတ္တုတ္အမွား ... ျပင္းထန္လြန္းေသာ ဘားရွင္းကေလးကို လူၾကည့္ေကာင္းေအာင္ ဖင္သနပ္ခါး လိမ္းလိုက္မိသည့္အျဖစ္ ...။(ဘယ့္နွယ္ သတင္းေရး က်င့္မယ္ဆိုမွ အေတြးေတြက ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ …)

မျဖစ္ေတာ့ ... တုတ္ႀကီး လက္ေလွ်ာ့ေတာ့မည္ ... တုတ္ႀကီး ဟုတ္တိပတ္တိ သတင္းမျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ ကိုယ့္ကို မသိေသာ္လည္း ကိုယ္ကႀကိတ္ ခင္မင္သည့္သူမ်ား ကြိသြားေအာင္ မလုပ္ရက္ .... ဒီေတာ့ ညႇက္စိေလးကို မ်က္နွာခ်ိဳေသြးရင္း ေျပာလိုက္မိသည္ ....“ခ်စ္ေလး ... ကိုကို ထပ္ၿပီး က်ိန္းေသေအာင္ ေရးမယ္ေနာ္ သိလား၊ မက်ိန္းေသမွာ စိုးလို႔”ဟု ေျဖရင္း ... ဗိုက္ေၾကာ ခပ္ျပင္းျပင္း ဆြဲခံလိုက္ရပါေတာ့သည္။

တုတ္ႀကီး (ေခတၱ တာ၀တိ ံသာ)

ဆုံးမစာ (စုန္းမ ဆာ မဟုတ္) ။ ။ သတင္းဆိုသည္မွာ ႀကိဳတင္ နွပ္ေၾကာင္းေပး ဖန္တီးအပ္ေသာ ကိစၥမဟုတ္။