ေဘာလံုးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးေထာင္ေခ်ာက္

ကိုလတ္္

ျမန္မာျပည္သူေတြ အသည္းစြဲျဖစ္တဲ့ အဂၤလိပ္ပရီးမီးယားလိဂ္လို ဥေရာပအမွတ္ေပးေဘာလံုးၿပိဳင္ပြဲေတြ စတင္ တဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ျမန္မာျပည္တြင္းမွာ ေလာင္စာဆီေစ်းေတြ အဆမတန္ျမွင့္တင္လိုက္လို႔ ျပည္သူလူထုေတြ ဆႏၵျပ ေနၾကတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေတြ အဆက္မျပတ္ၾကားေနရတယ္။ အဲသလို ျပည္သူေတြ ဟိုတကြက္ ဒီတကြက္ ဆႏၵျပေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ ဥေရာပေဘာလံုး ပြဲႀကီးပြဲေကာင္းေတြကလည္း လာေနတဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္ေနေတာ့ က်ေနာ့္အ ေနနဲ႔ စိတ္၀င္စားမိတာ တခုရွိပါတယ္။ ျပည္သူေတြ ဘယ္ဘက္ကို အေလးသာ အားေပးေနၾကမလဲ ဆိုတာကို ေပါ့။

ျမန္မာျပည္မွာ ျပည္ပေဘာလံုးပြဲေတြကို စိတ္၀င္စားလာၾကတာကေတာ့ ၈၈-အေရးအခင္းၿပီး ေနာက္ပိုင္းက စ တယ္လုိ႔ပဲ ေျပာရမယ္ထင္တယ္။ မွတ္မွတ္ရရ ၁၉၉၀ျပည့္ႏွစ္ ကမၻာ့ဖလားေဘာလံုးပြဲစဥ္ေတြဆုိရင္ က်ေနာ္ေန ထိုင္တဲ့ နယ္ၿမိဳ႕ေတြက ဗီြဒီယို႐ံုေတြမွာ ၿဂိဳလ္တုစေလာင္းေတြကတဆင့္ အားေပးခြင့္ရေနပါၿပီ။ အဲဒီမွာ ေရာ္ဘတ္တိုဘက္ဂီယိုဆိုတဲ့ အီတလီေဘာလံုးစတားကို ေဘာလံုးပရိသတ္ေတြ ေကာင္းေကာင္း မွတ္မိခဲ့တာေပါ့။ ကမၻာ ေက်ာ္အဆိုေတာ္ မက္ေဒါနားကိုယ္တိုင္က သူ၀တ္ဆင္တဲ့ ေဘာကန္အက်ႌကို လိုခ်င္ပါတယ္ဆိုတဲ့အထိ၊ သူနဲ႔ ထ မင္းလက္ဆံု စားခ်င္ပါတယ္ဆိုတဲ့အထိ သည္းသည္းလႈပ္ျဖစ္ခဲ့တာကို အမွတ္ရေသးရဲ႕။

သူ႔အျပင္ က်ေနာ္မွတ္မိတာကေတာ့ အီတလီက ဘာရီစီ၊ မာလ္ဒီနီ (အခု ေအစီမီလန္အသင္းေခါင္းေဆာင္)၊ ဒိုနာ ဒိုနီ (အခု အီတလီနည္းျပ)၊ ဂ်ာမဏီက ကလင္းစမန္း (ဂ်ာမန္နည္းျပေဟာင္း)၊ အင္ေဒရမိုလာ၊ လိုသာမားသီး ယပ္စ္၊ ႐ူဒီေဘာင္လာ (ဂ်ာမန္နည္းျပေဟာင္း)၊ နယ္သာလန္က မာကိုဗင္ဘတ္စတင္ (အခု ေဟာ္လန္နည္းျပ)၊ ဒင္းနစ္ဘားကင့္၊ ဖရန္႔ရီကတ္ (အခု ဘာစီလိုနာအသင္းနည္းျပ) ၊ ၀င္းဂ်ဳံးစ္၊ ေရာ္နယ္လ္ကိုးမန္း (အခု ပီအက္စ္ဗီြ အသင္းနည္းျပ)၊ ခရစ္ကိုးမန္း၊ ဖိလစ္ကိုကူး၊ ေရာ္နယ္လ္ဒီဘိုး၀ါး၊ ဖရန္႔ဒီဘိုး၀ါး၊ ဘရာဇီးကဆိုရင္ ႐ိုမာရီယို၊ ဘီဘီ တို၊ ဆီြဒင္ကဆို ဟင္းနရစ္လာဆင္ စသျဖင့္ေပါ့။ ကိုယ္နဲ႔ မရင္းႏွီးတဲ့ ခဲရာခက္ဆစ္နာမည္ေတြကို ျမန္မာျပည္သူ ေတြ အလြတ္ရလာတယ္။ အဲဒီကတဆင့္ ၉၄-ကမၻာ့ဖလား၊ ယူ႐ို-၉၆၊ ၉၈-ကမၻာ့ ဖလားေတြမွာ ျမန္မာျပည္သူေတြ ရဲ႕ ေဘာလံုးအေပၚ စိတ္၀င္စားမႈဟာ ဒီေရအလား ျမင့္တက္လာခဲ့တာ အခုအခ်ိန္အထိပဲ ဆိုပါေတာ့။

အဲဒီလို ျမန္မာျပည္သူေတြ ေဘာလံုးအေပၚ အ႐ူးအမူးျဖစ္လာျခင္းဟာ ၉၀-ေ႐ြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးၿပီး ႏိုင္ ငံေရး အရ ေဘးက်ပ္နံက်ပ္ျဖစ္ေနတဲ့ န၀တ၊ နအဖ စစ္အုပ္စု၀င္ေတြအတြက္ အသက္႐ွဴေရွာင္ေစခဲ့တယ္လို႔ ေျပာရ မယ္။ ျပည္သူေတြ ႏိုင္ငံေရးအေပၚ စိတ္ျပန္လည္မလာေအာင္ နည္းမ်ဳိးစံုက်င့္သံုးတဲ့အထဲ ေဘာလံုးကိုလည္း န၀ တ၊ နအဖက လက္နက္သဖြယ္ အသံုးျပဳခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။ န၀တ၊ နအဖတေတြဟာ လူထုနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး အဆက္ျပတ္ ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရာမွာ ေဘာလံုးအျပင္ လူေတြအာ႐ံုေျပာင္းေစမယ့္ တ႐ုတ္ဇာတ္လမ္းတြဲ၊ အိႏိၵယဇာတ္လမ္း တြဲ၊ ကိုးရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲေတြကိုလည္း မရပ္မနားတင္ဆက္ခဲ့တယ္။ လူငယ္လူ႐ြယ္ေတြကို ႏိုင္ငံေရးဘက္ စိတ္လည္မလာေအာင္ မူးယစ္ေဆး၀ါးေတြ၊ အရက္ဘီယာေတြ ေဖာခ်င္းေသာခ်င္း ျဖန္႔ျဖဴးေပးခဲ့တယ္။

စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြရဲ႕ အကြက္ခ်စီမံမႈနဲ႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အပါအ၀င္ ၿမိဳ႕ႀကီးအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဘီယာစ ေတရွင္ ႀကီးေတြ ဟီးထေနေအာင္ဖြင့္ခဲ့တယ္။ ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ ပုလဲနံပသင့္တဲ့ စီးပြားေရးသမားေတြကို အရက္ဆိုင္၊ ဘီယာဆိုင္ဖြင့္ခြင့္လိုင္စင္ေတြခ်ေပးၿပီး အစိုးရသတင္းေပး ျပန္လုပ္ခိုင္းတယ္။ လူေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ခိုင္းတယ္။ ဘီယာ စေတရွင္ေတြမွာ ေဘာလံုးပြဲကို ၿဂိဳလ္တုစေလာင္းေတြကတဆင့္ ပိတ္ကားႀကီး ပိတ္ကားငယ္ေတြနဲ႔ အ ဆက္မျပတ္ ျပေပးတယ္။ ေနာက္ၿပီး လူအမ်ားစုစိတ္၀င္စားတဲ့ ေဗဒင္၊ နကၡတၱ၊ ဂမၻီရမဂၢဇင္း ဂ်ာနယ္ေတြ၊ မႈခင္း ဂ်ာနယ္ေတြ၊ ေဘာလံုးအားကစားဂ်ာနယ္ေတြကို ပလူပ်ံေနေအာင္ ထုတ္ေ၀ခြင့္ေပးတယ္။ လူထုနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး ေ၀း သထက္ေ၀းေအာင္ လမ္းေၾကာင္းလႊဲတဲ့နည္းေတြကို အဲသလို စနစ္တက်ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။

န၀တ၊ နအဖလက္ထက္မတိုင္ခင္က ေဘာလံုးနဲ႔ အားကစားအေၾကာင္းေတြ ေရးသားထုတ္ေ၀တဲ့ ဂ်ာနယ္ဆိုလို႔ မွတ္မွတ္ရရ တံခြန္နဲ႔ အင္အားႏွစ္မ်ဳိးပဲ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီတုန္းကထုတ္တဲ့ တံခြန္နဲ႔ အင္အားက ေဘာလံုး တခုတည္းကို အဓိကဖိုးကပ္စ္ထားၿပီး ထုတ္တာမဟုတ္သလို ႏိုင္ငံတကာေဘာလံုးပြဲေတြအေၾကာင္းလည္း သိပ္ ၿပီးထည့္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္တြင္းအားကစား႑မ်ဳိးစံုကို မ်မ်တတ ေဖာ္ျပတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ၁၉၉၈ ေလာက္မွာ ထင္တယ္။ တက္လမ္းဂ်ာနယ္က က႑စံုေရးသားထုတ္ေ၀ရာကေန ေဘာလံုးကိုပဲ အဓိကေဇာင္းေပးၿပီး ထုတ္ ေ၀လာတယ္။ ႏိုင္ငံတကာေဘာလံုးပြဲေတြအေၾကာင္း၊ ေဘာလံုးသမားေတြအေၾကာင္း ေဖာ္ျပေပးတာကို ပရိသတ္ ေတြက အထူးအားေပးလာတယ္။

အဲဒီတက္လမ္းဂ်ာနယ္ ေရာင္းအားေကာင္းလာတာလည္း ျမင္ေရာ ငါးပြက္ရာ ငါးစာခ်ခ်င္တဲ့ စီးပြားေရးသမားေတြ က စစ္ေထာက္လွမ္းေရး၊ စာေပစိစစ္ေရး၊ ျပည္ထဲေရးဌာနက အရာရွိေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး ဂ်ာနယ္ထုတ္ေ၀ခြင့္အသစ္ ေတြရေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါေလေရာ။ စစ္အုပ္စု၀င္ေတြအေနနဲ႔လည္း လူထုကို ႏိုင္ငံေရးကေန အာ႐ံုလႊဲဖို႔ နည္း သစ္တခုရတာျဖစ္လို႔ ထုတ္ေ၀ခြင့္အသစ္ေတြ ေတာ္႐ံုတန္႐ံု ခ်မေပးတဲ့ ျပည္ထဲေရးဌာနဟာ ဂ်ာနယ္ထုတ္ေ၀ခြင့္ အသစ္ေတြကို ဗံုေပါလေအာ ခ်ေပးပါေတာ့တယ္။ အဲဒီမွာတင္ ထြက္လာလိုက္တဲ့ ေဘာလံုးဂ်ာနယ္ေတြဆိုတာ ပ လူကို ပ်ံေနေရာပဲ။

ထြက္လာတဲ့ ေဘာလံုးဂ်ာနယ္ေတြမွာ ေဘာလံုးသတင္းပလင္းေတြအျပင္ ေလာင္းကစားလုပ္ဖို႔အတြက္ပါ ရည္ ႐ြယ္ထည့္သြင္းထားတဲ့ ႏိုင္ေျခ႐ံႈးေျခခန္႔မွန္းေတြကိုလည္း စာေပစိစစ္ေရးက သိသိႀကီးနဲ႔ ခြင့္ေပးထားတယ္။ အဲဒီ ခန္႔မွန္းေတြကိုဖတ္ၿပီး စိမ္ေျပနေျပ ေလာင္းေၾကးထပ္ၾကေလေတာ့ ျပည္သူေတြခမ်ာ ခ်ဲထီ၊ ႏွစ္လံုးထီနဲ႔ တင္မက ေတာ့ဘဲ ေဘာလံုးေႂကြးသံသရာမွာပါ စုန္းစုန္းျမဳပ္ၾကပါေလေရာ။ ကေလးငယ္ေတြဆိုလည္း ေက်ာင္းစာမွာ ထူး ခြၽန္မခြၽန္ေတာ့မသိ။ ေဘာလံုးဂ်ာနယ္ေတြရဲ႕ ေထာင္ေစ့ေအာင္ တင္ဆက္ေပးမႈေၾကာင့္ ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္နဲ႔ မန္ ယူစပယ္ရွယ္လစ္ ျဖစ္လိုျဖစ္၊ လီဗာပူးစပယ္ရွယ္လစ္ ျဖစ္လိုျဖစ္၊ ရီးရဲလ္မက္ဒရစ္စပယ္ရွယ္လစ္ ျဖစ္လိုျဖစ္နဲ႔ ေဘာလံုးပါရဂူေတြ အလွ်ဳိလွ်ဳိေပၚထြန္းလာေလရဲ႕။

ႏိုင္ငံတကာေဘာလံုးေလာက ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္လာတာဟာ တိုးတက္တဲ့ တိုင္းျပည္ေတြက ၀င္ေငြေကာင္းတဲ့ လူ ေတြအတြက္ေတာ့ အားလပ္ခ်ိန္မွာ အပန္းေျဖစရာတခုတိုးသလိုမ်ဳိးျဖစ္ေပမယ့္ အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ေနၾကတဲ့ ျမန္ မာျပည္သူေတြအတြက္ေတာ့ ေဘာလံုးပြဲၾကည့္လို႔ အခ်ိန္ကုန္အိပ္ေရးပ်က္၊ ေဘာလံုးဂ်ာနယ္ေတြ ၀ယ္ဖတ္လို႔ ပိုက္ဆံကုန္၊ ေလာင္းေၾကးေတြထပ္လို႔ ေႂကြးသံသရာလည္ ဆိုသလိုျဖစ္ၾကၿပီး ႏိုင္ငံေရးဖက္မလွည့္ေစခ်င္တဲ့ နအဖစစ္အုပ္စုအတြက္သာ အျမတ္ေတြ ထြက္ၿပီးရင္း ထြက္ေနေတာ့ရဲ႕ (စစ္အုပ္စု၀င္ေတြက ေဘာလံုးဂ်ာနယ္ ေတြမွာ ရွယ္ယာလည္း ၀င္ပါၾကတာကိုး)။

ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ နအဖလည္း ကိုယ့္႐ွဴးကိုယ္ပတ္ၿပီလို႔ ေျပာရမယ္ထင္တယ္။ ေလာင္စာဆီေစ်းေတြျမွင့္ တင္ လိုက္လို႔ ဒုကၡေရာက္တာအပါအ၀င္ အျခားေသာ အေထြေထြအၾကပ္အတည္းေတြကလည္း တေန႔တျခား ႀကီးမား လာတဲ့အတြက္ ျပည္သူလူထုက မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ၿပီး ဆန္႔က်င္အံုႂကြတာကို နအဖအေနန႔ဲ မ်က္ကလဲဆန္ျပာ ႏွိမ္ နင္းေနရပါၿပီ။ အဲသလို ဆန္႔က်င္ဆႏၵျပမႈကိုျဖစ္ေစတဲ့ အေထြေထြအၾကပ္အတည္းျဖစ္ေအာင္ တြန္းပို႔တဲ့အထဲမွာ ေဘာလံုးကလည္း တေထာင့္တက႑ကေန ပါ၀င္ေနေလေတာ့ စစ္အာဏာရွင္ျပဳတ္က်ေရးဆီကို သြယ္၀ိုက္တဲ့ နည္းနဲ႔ ပို႔ေဆာင္ေပးတဲ့ ေဘာလံုးကိုပဲ ေက်းဇူးတင္ရမလို ျဖစ္ေနျပန္ေၾကာင္း တင္ျပရင္း နိဂံုးကမတ္ အဆံုးသတ္ လိုက္ရပါတယ္။

(ကိုလတ္ ကေလာင္အမည္ျဖင့္ ၂၀၀၇ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလထုတ္ ေခတ္ၿပိဳင္ဂ်ာနယ္တြင္ ေဖာ္ျပၿပီး ျဖစ္ပါသည္)