အာဏာရွင္လက္ကိုင္တုတ္ သာသနာဖ်က္မဘသနဲ႔ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိးကို ကၽြန္ဇာတ္သြင္းတဲ့ မ်ုိးေစာင့္ဥပေဒ

ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္း

အာဇာနည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔တကြ ေခတ္အဆက္ဆက္က မ်ဳိးခ်စ္သူရဲေကာင္းအေပါင္းတို႔ရဲ႕ေက်းဇူူေၾကာင့္ ဗမာျပည္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္မွာ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီဘဝက လြတ္ေျမာက္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ လူမ်ဳိးစံုဗမာလူထုႀကီးဘဝကေတာ့ မလြတ္ေျမာက္ေသးတဲ့အျပင္ ကိုလိုနီေခတ္ကထက္ ပိုၿပီးဆိုးဝါးနိမ့္က်တဲ့ဘဝကို က်ေရာက္ေနရဆဲသာျဖစ္တယ္။ ေခတ္အဆက္ဆက္ အုပ္စိုးသူေတြရဲ႕ေက်းကၽြန္သဖြယ္ ဆက္ဆံခံေနရဆဲျဖစ္တယ္။ စည္းစိမ္ဥစၥာပိုင္ဆိုင္ခြင့္နဲ႔ လြတ္လပ္စြာ စီမံခြင့္ကင္းမဲ့ၿပီး ျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ အသက္ရွင္ခြင့္ဆိုတာေတာင္ ေသဆိုေသရွင္ဆိုရွင္ အုပ္စိုးသူတို႔ရဲ႕လက္ထဲမွာပဲ ရွိေနဆဲျဖစ္တယ္။

တိုင္းျပည္တျပည္ ဘယ္ေလာက္ပဲ လြတ္လပ္တယ္ဆိုဆို တိုင္းသူျပည္သားေတြရဲ႕ စားမႈ၊ ေနမႈ၊ သက္ရွင္က်င္လည္မႈဘဝ မလြတ္လပ္သ၍ အဲဒီတိုင္းျပည္ကို အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာပိုင္ လြတ္လပ္တဲ့ႏိုင္ငံလို႔ မဆိုႏိုင္ပါဘူး။ တိုင္းႏိုင္ငံဆိုတာ ျပည္သူျပည္သားလူထုကို အေျခခံထားတာေၾကာင့္ အဲဒီတိုင္းႏိုင္ငံရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးနဲ႔ အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာဆိုတာ အဲဒီလူထုေတြရဲ႕အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ အဲဒီလူထုေတြရဲ႕သေဘာဆနၵစစ္စစ္ကို အေျခခံၿပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စီရင္ဆံုးျဖတ္စီမံႏိုင္မွ လြတ္လပ္တဲ့ႏိုင္ငံတခုလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ အဲလိုမဟုတ္ပဲ တိုင္းတပါးသားျဖစ္ေစ၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံသားပင္ျဖစ္ေစ လူတစုက အဓမၼနည္းနဲ႔ျဖစ္ေစ မေတာ္မတရား မရိုးမသား အေကာက္ဥာဏ္နဲ႔ တိုင္းျပည္နဲ႔ျပည္သူတို႔ရဲ႕ကံၾကမၼာကို သူတို႔စိတ္ႀကိဳက္ စီမံခ်ယ္လွယ္ေနရင္ အဲဒီတိုင္းျပည္ဟာ ကၽြန္ႏိုင္ငံျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ဆႏၵမပါဘဲ လူတစုရဲ႕အမိန္အာဏာအတိုင္း က်င့္ႀကံေနထိုင္ၾကရသူျပည္သူေတြကလဲ ကၽြန္ျပဳခံထားရတဲ့သူေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။

အထင္အရွား သက္ေသသာဓကေတာ့ အာဏာကို အဓမၼလုယက္ထားၿပီး ထင္တိုင္းက်ဲ ရိုင္းစိုင္းယုတ္မာတဲ့ ဖက္ဆစ္စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ခံေနရတဲ့ ဗမာျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးစံုဗမာျပည္သူေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ ပညာ၊ သိကၡာနဲ႔ သတၱိကင္းမဲ့ၿပီး အရွက္အေၾကာက္ ဟီရိၾသတၱပၸ မရွိတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ ရာစုႏွစ္တခုေက်ာ္ ႀကီးစိုးခ်ယ္လွယ္ခံေနရတဲ့ ဗမာျပည္ဟာ ကမာၻ႔အလယ္မွာ မ်က္ႏွာမလွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း သတိေပးခဲ့တဲ့ ဟိုလူ႔မ်က္ႏွာခ်ုိေသြးရ ဒီလူ႔မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြးရတဲ့ ဖာနိုင္ငံဘဝကို က်ဆင္းသြားခဲ့ပါၿပီ။

''စစ္အာဏာရွင္ေတြ အလိုက် ဥပေဒလုပ္ၾကတဲ့ မဘသဆိုတဲ့ ဘုန္းႀကီးမိုက္ေတြရဲ႕ မ်ဳိးေစာင့္ပံုက ကိုယ့္ဆြမ္းကြမ္းနဲ႔ သာသနာ့ဒါယကာျပည္သူေတြကို ၾကက္ေတြ၊ ဝက္ေတြလို ျခံခတ္ၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ခ်င္ၾကတာပဲ။ ရံႈးတာက ကၽြန္ေျခမန္းကြင္း ထပ္စြပ္ခံရတာက လူမ်ားစုဆင္းရဲသားလူထု။ အျမတ္ထြက္တာက စစ္အာဏာရွင္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ သိကၡာပုဒ္ (၂၂ရ) သြယ္နဲ႔ ရဟန္းခံထားၿပီး မေယာင္ရာဆီလူး ဟိုဟာ မလုပ္ရ၊ ဒီဟာ မလုပ္ရနဲ႔ ေယာက်ၤားမိန္းမ လင္ယူသားေမြးကိစၥ ဝင္ရႈပ္ေနတဲ့ မဘသဘုန္းႀကီးမိုက္ေတြကိုယ္တိုင္ကေကာ ကိုယ္အာမဘေႏၱခံထားတဲ့ သိကၡာပုဒ္ေတြမဆိုထားနဲ႔ ငါးပါးသီေတာင္လံုၾကရဲ႕လားလို႔ ေမးခြန္းထုတ္ခ်င္ပါတယ္။''

လြတ္လပ္ေရးရဲ႕ ပဋိညာဥ္ ကိုယ့္ၾကမၼာကိုဖန္တီးေရး၊ နယ္ေျမအခ်ဳပ္အခ်ာတည္တ့့ံမႈကို ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးနဲ႔ ျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ လြတ္လပ္တရားမွ်တတဲ့ အသက္ေမြးခြင့္နဲ႔ က်င္လည္ရွင္သန္ခြင့္တို႔ဟာ လက္ရွိဗမာျပည္မွာ မူးလို႔ရႈစရာေတာင္ မရွိပါဘူး။ လူမ်ားစုကိုးကြယ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္ေတြေတာင္ အာဏာရွင္ေတြ အလိုဆႏၵနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီး သူတို႔တရားဓမၼကို မက်င့္ႏိုင္ မေဆာင္နိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါဟာ ျပည္သူျပည္သားေတြကိုယ္တိုင္က လြတ္လပ္ခြင့္ဆံုးရံႈးေနတာေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။ ဖက္ဆစ္စစ္အာဏာရွင္တစုက လက္နက္အားကိုးနဲ႔ ကိုယ့္လူထုကို ျပန္ကၽြန္ျပဳထားတာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုကိုယ့္လူထုကို ျပန္ကၽြန္ျပဳဖို႔အတြက္ လက္နက္အျပင္ မတရားတဲ့ ဥပေဒေတြနဲ႔ပါ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတယ္။ အဲဒီမေတာ္မတရားတဲ့ ဥပေဒေတြထဲမွာ အဆိုးရြားဆံုး လူထုကို ကၽြန္ျပဳထားတဲ့ ဥပေဒေျခမန္းကြင္းႏွစ္ခုကေတာ့ ေက်းရြာအက္ဥပေဒနဲ႔ အေရးေပၚစီမံမႈဥပေဒ-၁၉၅၀ တို႔ျဖစ္တယ္။

ေက်းရြာဥပေဒ (Village Act) ဆိုတဲ့ ေက်းလက္ေတာင္သူလယ္သမား ေတာသားဖိႏွိပ္ေရးဥပေဒကို အဂၤလိပ္ေတြက ျပဌာန္းခဲ့တာျဖစ္တယ္။ က်ဴးေက်ာ္သူအဂၤလိပ္ဝင္စက နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး အေျခခံစခန္းေတြလိုျဖစ္ေနတဲ့ ေတာသားေတြရဲ႕ေက်းရြာေတြကို ေခ်မႈန္းဖုိ႔ အဲဒီအခ်ိန္က သိမ္းပိုက္နယ္ေျမ ေကာ္မရွင္နာ (Occupied Territory Commissioner) ျဖစ္တဲ့ ခေရာ့စ္ေဝ့ (MrCrosswave) က (၁၈၉၆) မွာ ထုတ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီ့ဥပေဒအရ ေက်းရြာေတြကို စစ္စခန္းတခုလို သတ္မွတ္ၿပီး တိုက္ခိုက္ေခ်မႈန္းဖ်က္ဆီးႏုိင္တယ္၊ တိုက္ခိုက္ႏုိင္တယ္၊ ေျပာင္းေရႊ႕ႏုိင္တယ္၊ ရြာသားေတြကို စစ္တိုက္ဖုိ႔ကအစ အဓမၼခိုင္းေစႏိုင္တယ္။ လယ္ယာေျမေတြကို သိမ္းပိုက္ႏိုင္တယ္၊ လယ္ယာေျမေတြကေန ေမာင္းထုတ္ႏိုင္တယ္။ ရြာသားေတြကို ဖမ္းၿပီး သတ္မွတ္စခန္းေတြမွာသာ ေနထိုင္ရမယ္လို႔ အတင္းအၾကပ္ ခိုင္းေစအမိန္႔ေပးႏုိင္တယ္။ ေက်းရြာသားေတြရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈဆိုတာ ဘာအာမခံခ်က္မွ မရွိပါဘူး။

အဲသည္ေလာက္ ေက်းရြာသားေတြအေပၚမွာ ဖိႏွိပ္ရက္စက္တဲ့ဥပေဒ၊ နယ္ခ်ဲ႕ေတြက အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတိုက္ပြဲဝင္ မ်ဳိးခ်စ္ေတြကို ဖိႏွိပ္ဖို႔လုပ္ခဲ့တဲ့ ဥပေဒကို လြတ္လပ္ၿပီး ဗမာျပည္ရဲ႕ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဆိုတဲ့ ဦးႏုကလည္း ပယ္ဖ်က္မေပးခဲ့ဘူး။ ဦးႏုအတြက္ေတာ့ အခုမဘသေတြလို ဗမာေက်းေတာသားေတြထက္ ႏြားေတြရဲ႕အသက္က ပိုအေရးႀကီးေနတယ္။ ႏြားမသတ္ရ ဥပေဒေတြ လုပ္ေပးခဲ့တယ္။ ဒီဥပေဒကိုေတာ့ ထိေတာင္မထိခဲ့ဘူး။ မိစၦာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ေတာလက္ေက်းရြာက ေတာင္သူလယ္သမားေတြကို လယ္သိမ္း၊ ယာသိမ္း အဓမၶေမာင္းထုတ္၊ ထြက္တဲ့သီးႏွံ လုဆိုတာေတြဟာ ဒီဥပေဒအညီလုပ္တာလို႔ တုန္႔ျပန္ေနတာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဥပေဒကို မဖ်က္သိမ္းႏိုင္သမွ် ေက်းေတာသားေတြအတြက္ေတာ့ ဘယ္လိုလြတ္လပ္ေရး ဘာညာဒီမိုကေရစီကမွ ဘာအဓိပၸါယ္မွ မရွိပါဘူး။ တိုင္းျပည္လူဦးေရရဲ႕ ရွစ္ဆယ္ရာႏႈန္းေက်ာ္ရွိတဲ့ ေက်းေတာသားေတြရဲ႕ဘဝမလြတ္ေျမာက္သေရြ႕ ဘယ္သူေတြအုပ္ခ်ဳပ္ အုပ္ခ်ဳပ္၊ ဘယ္အစိုးရေတြ တက္တက္ ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရးဆိုတာ ေမးခြန္းထုပ္စရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနမွာပဲ။

ေနာက္ လူထုကို ကၽြန္ျပဳထားတဲ့ ေျခမန္းကြင္း အေရးေပၚစီမံမႈဥပေဒ-၁၉၅၀ဆိုတာကေတာ့ လူသိမ်ား ေအာႏွလံုးနာေနၾကတဲ့ ငါးည (၅/ည) ပါဝင္တဲ့ ဥပေဒျဖစ္ပါတယ္။ ဦးႏု-ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းတို႔က ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကို ႏိုင္ငံေရးအရ ေျဖရွင္းဖို႔ထက္ စစ္ဆင္ဖက္ၿပိဳင္ဖို႔ (သို႔) ျပည္တြင္းစစ္ခင္းဖို႔ စစ္တပ္ကို ဆြဲသြင္းအသံုးခ်ရေအာင္ အဲဒီအခ်ိန္က စစ္ဦးစီးခ်ုပ္ဗိုလ္ေနဝင္းကို ဒု-ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္နဲ႔ ျပည္ထဲေရး၊ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးခန္႔ၿပီး သူတို႔အစိုးရထဲ ဆြဲသြင္းလိုက္တယ္။ ၿပိဳင္ဘက္ႏိုင္ငံေရးအင္းစုေတြကို ႏွိပ္ကြပ္ဖိေထာင္းဖို႔ ဒီဥပေဒကို ျပဌာန္းခဲ့တယ္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးၿပီးခ်င္း ျပဌာန္းထားတဲ့ အလားတူ အေရးေပၚစီမံမႈဥပေဒ-၁၉၄၈ ကို သက္တမ္းႏွစ္ႏွစ္မျပည့္ခင္မွာ ဖ်က္သိမ္းၿပီး ပိုတင္းၾကပ္ၿပီး လူထုရဲ႕အေျခခံလူအခြင့္အေရးေတြကို ျငင္းပယ္ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ျပဌာန္းလိုက္တာျဖစ္တယ္။

ဒီဥပေဒအရ မသကၤာသူေတြကို ႀကိဳတင္စီမံမႈဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ (၆) လ ႏွစ္ခါ ဥပေဒမဲ့ စြဲခ်က္တင္စရာမလိုဘဲ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းထားႏိုင္တဲ့အျပင္ စစ္တပ္အပါအဝင္ လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႔ေတြရဲ႕ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးစီမံခ်က္ကို ေႏွာင့္ယွက္တယ္ဆိုရင္ နိုင္ငံေတာ္သစၥာေဖာက္မႈနဲ႔ စြဲဆိုၿပီး ေသဒဏ္အထိ ျပစ္ဒဏ္ခ်နိုင္ေအာင္ စီမံထားတယ္။ အစိုးရအေဆာက္အဦေတြကို ဖ်က္ဆီးသူေတြ၊ စစ္တပ္ရဲ႕သတင္းအခ်က္ေတြကို ခိုးယူေပါက္ၾကားေစသူေတြကို ေထာင္ခုႏွစ္ႏွစ္အထိ ခ်မွတ္စီရင္ႏိုင္တယ္။ ဥပေဒရဲ႕အခ်ုပ္ကေတာ့ ႏိုင္ငံသားတိုင္းကို စစ္တပ္နဲ႔ လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႔ေတြ လုပ္ႀကံဳသတ္ျဖတ္ခြင့္ကို ဥပေဒနဲ႔ တရားဝင္ အပ္ႏွင္းထားတာျဖစ္တယ္။ ႏိုင္ငံသားတိုင္းဟာ စစ္တပ္နဲ႔ အစိုးရက ႀကိဳက္သလို ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႔ဆိုတာေတြရဲ႕ လက္ခုပ္ထဲကေရလိုျဖစ္ေအာင္ စီမံကၽြန္ျပဳထားတဲ့ ေျခမန္းကြင္းဥပေဒျဖစ္ပါတယ္။

ခုတခါ လူထုကို ကၽြန္ျပဳဖို႔ အဲဒီမတရားဥပေဒေျခမန္းကြင္းေတြကို အင္အားျဖည္ဖို႔ မ်ုိးေစာင့္ဥပေဒေခၚ တလင္တမယားဥပေဒဆိုတာ ေပၚလာျပန္ပါၿပီ။ ဒီတခါေတာ့ ေဖာက္ျပန္ေရးသူ စစ္အုပ္စု ေၾကာင္လက္နဲ႔ ျပာပူယက္ဆိုသလို မဘသဆိုတဲ့ ဘုန္းႀကီးမိုက္ေတြကို အသံုးခ်ၿပီး ျပဌာန္းလိုက္တာျဖစ္တယ္။ ကမာၻမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ မြတ္ဆလင္ဆန္႔က်င္ေရးေရစီးနဲ႔ အေနာက္ဖက္နယ္ျခား ရခိုင္ျပည္ဖက္က ခိုးဝင္မြတ္ဆလင္ဘာသာဝင္ေတြကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ျပည္တြင္းက လူနည္းစု မြတ္ဆလင္ဘာသာေတြကို ရန္သူသတ္မွတ္ပစ္မွတ္ထား လူမ်ဳိးေရးမိႈင္းတိုက္စည္းရံုးၿပီး ေပၚေပါက္လာတာျဖစ္ပါတယ္။

မႏွစ္က (၂၀၁၄) ေမလက လြတ္ေတာ္ဥကၠဌ သူရဦးေရႊမန္းဟာ သမၼတဦးသိန္းစိန္ဆီက လာတဲ့ မဘသအဖြဲ႔႔႔႔႔႔ရဲ႕ ဥပေဒ (၄) ခု ျပဌာန္းေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ျပဌာန္းဖို႔သင့္မသင့္ လႊတ္ေတာ္တြင္း ေဆြးေႏြးတာေတာင္ လံုး၀မလုပ္ေတာ့ဘဲ အဲဒီ ဥပေဒ (၄) ခု လံုး ဥပေဒၾကမ္းေရးဆဲြဖို႔ အစိုးရဘက္ ျပန္လဲႊအပ္ေပးခဲ့တယ္။

တကယ္ေတာ့ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒဆိုတာ လူမ်ဳိးဘာသာကို ခြဲျခားကန္႔သတ္ၿပီး ေနာက္ဆံုး လူမ်ဳိးတံုးသတ္ျဖတ္မႈေတြကို တရားနည္းလမ္းက်နသေယာင္ ေထာက္ခံအတည္ျပဳေပးတဲ့ (သို႔မဟုတ္) လမ္းခင္းေပးခဲ့တဲ့ ဟစ္တလာရဲ႕ ႏုရင္ဘတ္ဥပေဒ (Nuremberg Laws 1935) ရဲ႕ပံုတူပဲျဖစ္တယ္။

ႏုရင္ဘတ္ဥပေဒက ဂ်ဴးေတြကို အဓိက ပစ္မွတ္ထားၿပီး ဂ်ာမန္မဟုတ္တဲ့ က်န္လူမ်ဳိးေတြရဲ႕အဆင့္အတန္းကို ခြဲျခားသတ္မွတ္ၿပီး အခြင့္အေရး အခြင့္အလန္းေတြကို ဖိႏွိပ္ထားတယ္။ ဂ်ာမန္အမ်ုိးသမီးေတြနဲ႔ ဂ်ာမန္မဟုတ္တဲ့သူေတြရဲ႕ လိင္သေဘာဆက္ဆံေပါင္းသင္းမႈကို ပိတ္ပင္ကန္႔သတ္ထားတယ္။ ဗမာဖက္ဆစ္စစ္အုပ္စုကလည္း သူတို႔ျပဳစုေနတဲ့ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒၾကမ္းအရ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာအမ်ုိးသမီးတို႔ရဲ႕ လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္းကို ကန္႔သတ္ခ်က္အမ်ုိးမ်ုိး ထည့္သြင္းထားတယ္။

ဒီသားထိန္းမ်ုိးပြားဥပေဒအရ လူေတြရဲ႕ ဖိုမသဘာဝ လင္ခန္းမယားခန္းေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈကို သူ႔ဥပေဒက ျပဌာန္းေပးထားတဲ့အတိုင္းပဲ လုပ္ရမယ္ (ပုဒ္မ-၁၀)။ အိမ္ေထာင္ေတြကို ၿပိဳကြဲေအာင္ တြန္းပို႔ထားတယ္။ အိမ္ေထာင္ရွိသူက ေနာက္တဦးကို ခ်စ္ႀကိဳက္ေပါင္းသင္းလိုရင္ လက္ရွိေပါင္းသင္းေနသူဆီက ကြာရွင္းလက္မွတ္ရယူရမယ္၊ မေက်နပ္မသကၤာရင္ အိမ္ေထာင္ဖက္အေပၚ တိုင္ၾကားႏိုင္တယ္တဲ့ (ပုဒ္မ-၁၁၊ ပုဒ္မ-၁၈)။ သူတို႔ဥပေဒအတိုင္းမဟုတ္ဘဲ ေပါင္းသင္းေနထိုင္ရင္ ေထာင္ခုႏွစ္ႏွစ္နဲ႔ေထာင္ဆယ္ႏွစ္ (ပုဒ္မ-၁၃၊ ပုဒ္မ-၁၇)။ ဥစၥာပစၥည္းလဲ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရွိရ (ပုဒ္မ-၁၅)။ အေျခအေနမလွလို႔ ေနာက္အိမ္ေထာင္ဆက္ျဖစ္ရသူေတြရဲ႕ အခြင့္အလန္းကို ႏွိပ္ကြပ္ပိတ္ပင္ထားတယ္။ သူ႔ဥပေဒနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီးယူတဲ့ ေနာက္အိမ္ေထာင္က အေမြခံခြင့္မရွိရတဲ့ (ပုဒ္မ-၁၆)။ ေလ့လာမိသမွ် ဒီေလာက္ လူမႈေပါင္းသင္ဆက္ဆံေရးကို စြက္ဖက္တဲ့ ဖက္ဆစ္ဥပေဒမ်ဳိး ကမာၻ႔ဘယ္ႏိုင္ငံမွာမွ မေတြ႔မိပါဘူး။ လင္ခန္းမယားခန္း အလြန္တင္းၾကပ္တဲ့ ရိုမန္ကတ္သလစ္ဘာသာဝင္အမ်ားစုေနထိုင္တဲ့ နိုင္ငံေတြမွာေတာင္ မရွိပါဘူး။ မ်ဳိးရိုးအေမြဆက္ခံခြင့္ေလာက္ပဲ ကန္႔သတ္ၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ပစၥည္းဥစၥာအေမြဆက္ခံခြင့္ကေတာ့ ကာယကံရွင္ရဲ႕ ေသတမ္းစာက တရားဝင္လက္ခံထားေတာ့ သူ႔ဆႏၵအတိုင္း စီမံႏိုင္လို႔ ေနာက္မ်ဳိးဆက္နဲ႔ က်န္ရစ္သူေတြအတြက္ တစံုတရာ အာမခံခ်က္ရွိပါတယ္။ ဒါေတာင္ သက္ဆိုင္ရာဘုရားေက်ာင္းေတာ္ေတြရဲ႕ တင္ျပခ်က္နဲ႔ သူ႔ဘာသာဝင္ေတြအေပၚမွာသာ အက်ဳံးဝင္ သက္ေရာက္တာျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံသားတိုင္းအေပၚ အက်ဳံးဝင္ အာဏာသက္ေရာက္တာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဒီဥပေဒရဲ႕ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈကေတာ့ တိုင္းသူျပည္သားေတြအတြက္ အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းလွပါတယ္။ သူတို႔အေၾကာင္းျပခ်က္ မယားေလးေယာက္ယူခြင့္ရွိတယ္ဆိုတဲ့ မြတ္ဆလင္ေတြ ဗုဒၶဘာသာအမ်ဳိးသမီးေတြကို မယူႏိုင္ေအာင္နဲ႔ သူတို႔လူဦးေရထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး အမ်ဳိးဘာသာကို ကာကြယ္ေရွာက္ေရးဆိုေပမယ့္ လက္ေတြမွာေတာ့ ကိုယ္ျပည္သူျပည္သားေတြကို စစ္ကၽြန္ဘဝက မလြတ္ေအာင္ ထပ္ၿပီး ဆင့္ကဲဖိႏွိပ္လိုက္တဲ့ ေျခမန္းကြင္းတခုသာျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္က မြတ္ဆလင္တိုင္း မယားေလးေယာက္ ယူႏိုင္တာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ယူႏိုင္တာက စစ္အာဏာရွင္ေတြနဲ႔ ေပါင္းေဖာ္သင္းပင္းၿပီး ေငြရွိသူေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူတိုင္း မလြဲမေရွာင္သာ ၾကံဳေတြ႔ရတတ္တဲ့ ေသြးသားဆႏၵနဲ႔ စိတ္အာရံုခံစားခ်က္ေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတတ္တဲ့ ျပည္သားျပည္သူေယာက်ၤားမိန္းမတို႔ရဲ႕ လူမႈေရးဆိုင္ရာ ကေမာက္ကမအေျခအေနေတြကို ကိုင္ၿပီး ေႏွာင္ႀကိဳးတည္းထားတာျဖစ္ပါတယ္။ လူထုကို ကၽြန္ျဖစ္သည္ထက္ျဖစ္ေအာင္ ေျခမန္းကြင္းစြပ္တဲ့ ဥပေဒသာျဖစ္ပါတယ္။

ဖက္ဆစ္စစ္အုပ္စု လိုခ်င္တာ ဒါပဲျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ားစု မလြဲမကင္းသာတဲ့ လူမႈဗီဇသဘာဝအရ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတဲ့အခ်က္ေတြ ထိန္းခ်ဳပ္အၾကပ္ကိုင္ၿခိမ္းေျခာက္နာခံေစၿပီး ကၽြန္ျပဳျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဥပေဒျပဳသူေတြနဲ႔ ကိုယ္တြယ္အသံုးခ် အေကာင္အထည္ေဖာ္မဲ့သူေတြကိုယ္တိုင္လဲ လူမႈဗီဇသဘာဝအရ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတဲ့ (သူတို႔ဥပေဒနဲ႔ ၿငိစြန္းတဲ့) အခ်က္ေတြနဲ႔ မလြတ္ကင္းႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကမာၻမွာ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈအကင္းမဲ့ဆံုး တိုင္းျပည္ျဖစ္တဲ့ ဗမာျပည္မွာ ဘယ္ဥပေဒမွ သူ႔ျပဌာန္းခ်က္ပါေတြအတိုင္း အသက္မဝင္ႏိုင္၊ သက္ဝင္လႈပ္ရွားႏိုင္ျခင္း မရွိပါဘူး။ အာဏာရွင္မ်ား အလိုက်သာ သက္ဝင္အာဏာစက္ျပန္႔ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဥပေဒကလဲ လူတိုင္းအေပၚ အာဏာသက္ေရာက္မွာမဟုတ္ဘဲ ေငြရွိသူ၊ အာဏာရွိသူေတြကေတာ့ ေငြနဲ႔ အာဏာရဲ႕အကာအကြယ္နဲ႔ ကင္းလြတ္ၿမဲ ကင္းလြတ္ခြင့္ရေနၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။ သာမာန္ျပည္သူျပည္သားေတြကေတာ့ အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ လိုရင္လိုသလို မလိုရင္မလိုသလို ပိုၿပီး ဗိုလ္က်အႏိုင္က်င့္ခံရေတာ့မွာ မလြဲဧကန္ျဖစ္ပါတယ္။ အာဏာပိုင္ေတြကို ဆန္႔က်င္သူ၊ သူတို႔အလိုမက်သူမွန္သမွ် အခ်ိန္မေရြး အေရးယူအျပစ္ေပးႏိုင္ေတာ့မွာျဖစ္တယ္။

စစ္အာဏာရွင္ေတြ အလိုက် ဥပေဒလုပ္ၾကတဲ့ မဘသဆိုတဲ့ ဘုန္းႀကီးမိုက္ေတြရဲ႕ မ်ဳိးေစာင့္ပံုက ကိုယ့္ဆြမ္းကြမ္းနဲ႔ သာသနာ့ဒါယကာျပည္သူေတြကို ၾကက္ေတြ၊ ဝက္ေတြလို ျခံခတ္ၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ခ်င္ၾကတာပဲ။ ရံႈးတာက ကၽြန္ေျခမန္းကြင္း ထပ္စြပ္ခံရတာက လူမ်ားစုဆင္းရဲသားလူထု။ အျမတ္ထြက္တာက စစ္အာဏာရွင္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ သိကၡာပုဒ္ (၂၂ရ) သြယ္နဲ႔ ရဟန္းခံထားၿပီး မေယာင္ရာဆီလူး ဟိုဟာ မလုပ္ရ၊ ဒီဟာ မလုပ္ရနဲ႔ ေယာက်ၤားမိန္းမ လင္ယူသားေမြးကိစၥ ဝင္ရႈပ္ေနတဲ့ မဘသဘုန္းႀကီးမိုက္ေတြကိုယ္တိုင္ကေကာ ကိုယ္အာမဘေႏၱခံထားတဲ့ သိကၡာပုဒ္ေတြမဆိုထားနဲ႔ ငါးပါးသီေတာင္လံုၾကရဲ႕လားလို႔ ေမးခြန္းထုတ္ခ်င္ပါတယ္။

ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာဆိုတာ တျခားေျမာက္ပိုင္းမဟာယနဗုဒၵဘာသာေတြနဲ႔ေတာင္ မတူပါဘူး။ ဆရာ ဒကာ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း ပူးေပါင္းထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရတဲ့ က်င့္စဥ္နဲ႔ အယူဝါဒျဖစ္ပါတယ္။ သာသနာနဲ႔ဒါယကာ ရနဲ႔ၾကာလို ဆက္စပ္ေနတယ္။ ေရျမင့္မွၾကာတင့္ ဆိုသလို သံုးတန္ေသာသာသနာ့ဝန္ေတြနဲ႔ သာသနာကိုေစာင့္ထိန္းေနၾကတဲ့ ေထႀကီးဝါႀကီးမ်ားနဲ႔ သံဃာတို႔ရဲ႕ ဆြမ္းကြမ္းနဲ႔ သာသနာ့ေဝယ်ာဝစၥတာဝန္ေတြကို သဒၶါအရင္းခံစိတ္နဲ႔ ထမ္းရြက္ၾကတဲ့ ဒါယကာျပည္သူေတြရဲ႕ စားဝတ္ေနေရးအေျခအေနကို မွီၿပီး နိမ့္ပါးျခင္း၊ ျမင့္မားျပန္ပြားျခင္း ျဖစ္ရပါတယ္။ ဒီေန႔ သာသနာနဲ႔ လူထုေတြၾကားမွာ ဗုဒၶအယူဝါဒ ဓေလ့စရိုက္ အက်င့္သီလေတြ ယုတ္ေလ်ာ့နိမ့္ပါးလာျခင္းဟာ ျပည္သူလူထုေတြရဲ႕ စားဝတ္ေနေရး ဆင္းရဲၾကပ္တည္းျခင္းက အရင္းခံအေၾကာင္းျဖစ္ပါတယ္။

အူမေတာင့္မွ သီလေစာင့္တယ္ ဆိုတဲ့စကားလည္း ရွိပါတယ္။ ဒီလို အူမမေတာင့္လို႔ သီလမေစာင့္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္၊ ဘာသာေရးသာသနာေရးကို အခ်ိန္ေပးမေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဆင္းရဲတြင္းကို သြတ္သြင္းနင္းေခ်ခဲ့သူ ဆက္ၿပီးလဲနင္းေခ်ေနသူေတြဟာ လက္ရွိတိုင္းျပည္ကို ထင္တိုင္းက်ဲ ခိုးဝွက္လုယက္ေနတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြသာျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေတြရွိေနသ၍ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိးတို႔ရဲ႕ ဆင္းရဲတြင္းဆက္တာရွည္ေနအံုးမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာသာသနာလဲ ခုလိုဆက္လက္ညိဳးမွိန္ေနအံုးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဥပေဒဟာ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ုိးကို ကၽြန္ဇာတ္သြင္းတဲ့အျပင္ သာသနာကိုပါ ဖ်က္ဆီးေနတဲ့ မိစာၦတို႔ရဲ႕ဖက္ဆစ္ဥပေဒ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုအေျခအေနထဲမွာမွ စစ္အာဏာရွင္တည္ၿမဲေရးနဲ႔ ျပည္သူလူထုကို စစ္ကၽြန္ဘဝက မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေအာင္ျပဳလုပ္ထားတဲ့ တလင္တမယားမ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒကို ဖန္တီးခဲ့သူ မဘသနဲ႔ သိန္းစိန္စစ္အစိုးရတို႔ဟာ ကိုယ့္လူမ်ဳိးကိုယ္ ကၽြန္ဇာတ္သြင္းတဲ့ အမ်ဳိးသားသစၥာေဖာက္ေတြျဖစ္တယ္၊ ဒီဥပေဒကို မိစာၦဖက္ဆစ္ေတြ အလိုက် အတည္ျပဳျပဌာန္းေပးလိုက္တဲ့ စစ္ကၽြန္လြတ္ေတာ္တို႔ဟာလဲ အမ်ဳိးသားသစၥာေဖာက္တို႔ရဲ႕ၾကံရာပါေတြသာျဖစ္ပါတယ္။

ရဲေဘာ္ေက်ာ္သန္း